t’Ontvoeren Hellen, of Arions, of Europen,
Is ’t meer als onder ’t jock van ſulck een Heer te lopen?
Dit is genoegh: maer doch alleen de reden niet,
Alſoo de krans komt toe de geen die ſnelſte vliedt,
Den Arendts vlucht en mijn en kan men niet veel liegen:
Oock Ledaes lief de Swaen en ſal ’t my niet ontvliegen.
Noch Perſeus ſnel gehieldt, die door den Hemel vaert:
Noch oock Bellerophon uw ongetemde paert;
Is hy geſternt die ooyt de paerde-ſpan verſinde,
Denckt wat dat ick verdien die eerst vaer met de winden?
Men ſiet in ’t hoogſte dack het ſchip geſchildert ſtaen,
Dat eerſtmael dorſt alleen door natte wegen gaen.
Doch wilt ghy niet, ick ſal de bergen niet vergaren:
Maer met mijn As en Windt na ’s Hemels percken varen.
* * * * *
Acht en noch twintigh zijn van dit Geſpan gedragen.
’t Getal alleen ons doet verwondren van de Wagen:
Noch meer ’t gewicht van dien doet ſchricken ons verſtant.
Orapien is daer eerſt das Hemels liefſte pandt:
Den broeder van den Heer der Deenen is daer mede:
Graef Hendrick: oock die naeſt ſijn Broeder is de tweede
Daer onſe ſaeck op ſteunt: en ’t Huys van Nasſous eer
Veel Krijghsliê wijt beroemt, en Duytſche Vorſten meer:
Den Heer van Buſenvael die is daer oock t’ aenſchouwen
Des grooten Koninghs beelt, mijn çierſel en vertrouwen:
