Deze pagina is proefgelezen
— 53 —
Verdrukking doorgestaan, gebrek en smaad geleden.
’k Ben afgeleefd; maar ’k blijf (verleene ’t my die God!)
U waardig; ’k buig noch buk voor ’t oproerstokend rot!
’k Heb niets gemeens met u, Verleiders, Onrustzaaiers:
Die Gode in ’t aanzicht vliegt, vermomde Vrijheidkraaier:
Dient d’ Afgod wien gy rookt, stoot Throon en Outer om;
De Christen leeft en sterft zijns Heilands eigendom.
’k Ben afgeleefd; maar ’k blijf (verleene ’t my die God!)
U waardig; ’k buig noch buk voor ’t oproerstokend rot!
’k Heb niets gemeens met u, Verleiders, Onrustzaaiers:
Die Gode in ’t aanzicht vliegt, vermomde Vrijheidkraaier:
Dient d’ Afgod wien gy rookt, stoot Throon en Outer om;
De Christen leeft en sterft zijns Heilands eigendom.
1823.
Berusting.
In Holland stond mijn wieg, by 't erfgoed mijner Vaderen;
Als 't bloed dat in my vloeit, was my dat Holland dier,
En 'k hoopte, 't zou mijn asch met tederheid vergaderen;
Maar anders schijnt de wil van 't godlijk Albestier.
Vergeefs weêrstreeft men dit. Die God en waarheid huldigt,
Vindt in dit Vaderland vervolging, en niets meer.
Welaan dan! 'k schelde 't kwijt wat me eenmaal was verschuldigd;
Miskenn' me een heillooze Eeuw; by de Almacht is mijn eer.
Als 't bloed dat in my vloeit, was my dat Holland dier,
En 'k hoopte, 't zou mijn asch met tederheid vergaderen;
Maar anders schijnt de wil van 't godlijk Albestier.
Vergeefs weêrstreeft men dit. Die God en waarheid huldigt,
Vindt in dit Vaderland vervolging, en niets meer.
Welaan dan! 'k schelde 't kwijt wat me eenmaal was verschuldigd;
Miskenn' me een heillooze Eeuw; by de Almacht is mijn eer.
1817.
Beurtrei.
ZANG.
’t Vocht, in dampen opgeheven,
Wordt tot wolken saamgedreven,
Wandelt ’s hemels ruimte door,
En als regen
Neêrgezegen,
Baant het zich, op aard een spoor.
’t Daalt in kronklend ommezwieren
Van der bergen hoogten neêr,
En herschapen tot rivieren,
Keert het naar zijn oorsprong weêr.
Wordt tot wolken saamgedreven,
Wandelt ’s hemels ruimte door,
En als regen
Neêrgezegen,
Baant het zich, op aard een spoor.
’t Daalt in kronklend ommezwieren
Van der bergen hoogten neêr,
En herschapen tot rivieren,
Keert het naar zijn oorsprong weêr.
TEGENZANG.
’t Streeft in uitgebreide stroomen,
Hier langs rijkbebloemde zoomen,
Daar door steenrots, heide, en zand;
Lieflijk ruischend,
Heftig bruischend,
Zoekt het rust aan ’t barre strand.
Statig tredend, driftig spoedend,
Hier langs rijkbebloemde zoomen,
Daar door steenrots, heide, en zand;
Lieflijk ruischend,
Heftig bruischend,
Zoekt het rust aan ’t barre strand.
Statig tredend, driftig spoedend,
