en op de puinhoopen er van een nieuw en en grootschen tempel te stichten, ten oorbaar van een goed volk, dat u geroepen heeft tot dezen dienst; gij zult u verlagen een vermolmden en wankelenden troon te onderschragen, en gij zult verpletterd worden onder de puinhoopen. En al gelukte het u, Karels schepter tot een diamanten staf te maken, en al vermochten wij niet. hem dien uit de hand te rukken, toch zouden wij dien weten te gebruiken, om er u mede te verbrijzelen."
»Welnu, doe dat als gij kunt, mits ik eerst bereikt heb wat ik wilde! Maar voorzeker , de troon van Karel Stuart staat niet zóó wankel als gij onderstelt, en zijne zaak is niet zóó wanhopig worde, is het dat ik haar tot de mijne maak."
»Gij spreekt tegen beter weten aan, om u zelven op te winden tot een moed, dien ik overmoed schatte… Hoe menigmaal bespraken wij niet te zamen den toestand van den Koning en van het koningschap te dezer dage, en was het niet altijd besluit, opgemaakt als met wiskunstige zekerheid, dat er geene hoop meer was voor Karels troon, zoomin als voor de bedorven kerk des lands?"
»Dat is zoo! alleen… als wij de zaak des konings zoo verloren achtten was het… meen ik, omdat wij beiden tot hare aanvallers behoorden, maar sluit mij buiten uwe rekening, en gij hebt eene gansch andere uitkomst, En ziet gij, daarin voel ik mijne roeping, mijn lust en de kans tot volle ontwikkeling van al mijne vermogens, dat ik tegen waarschijnlijkheid aan volbrenge, wat aller berekening doet falen… door een koning. die zich met machtelooze spijt ieder der prerogatieven van zijn rang stuk voor stuk ziet betwisten, en die bij iedere daad om ze te handhaven eene misgreep doet, zóó onhandig en zóó roekeloos, dat hij zijne tegenpartij tot eene wanhoop brengt, die hare sterkte zou kunnen worden… zulk een koning op te voeren tot eene heerschappij, door geen zijner voorzaten bereikt, opdat men zeggen zal, dat hetgeen gebeurt, hetgeen aller berekeningen doet falen, en aller voorspellingen logenstraft, alleen gebeurt omdat Thomas Wentworth het aldus heeft gewild!…"
»Onzalige en ijdele eerzucht, te kleiner naarmate zij zich trotscher verheft en grootscher wil schijnen. Is het niet veel meer
