Pagina:Bosboom-Toussaint, De Alkmaarse wees enz. (1886).pdf/206

Deze pagina is proefgelezen

die bijgevolg met dat volk, met die matrozen, met die keurbende van soldaten, alles kon doen wat hij wilde; »mogelijk zelfs wel," redeneerde de argwanende staatzucht, hare eigen booze passie aan een ander toedichtende, »mogelijk wel waagt hij er de poging mee, om na een schitterenden intocht in Venetië als overwinnaar, ook een ingreep te doen in den bestaanden staatsvorm, en zich tot dictator te laten verheffen door dat volk, dat hoe langer hoe minder aandeel werd toegekend in het bestuur, en dat deze terugzetting gansch niet lijdzaam noch onnadenkend droeg, en dat wellicht op niets wachtte dan op een grooten bondgenoot uit den adel, om dat misnoegen te doen gelden! Verbintenissen van dien aard tegen de bezitters der macht waren niet zonder voorbeeld, en Marinus Faliero en Francesco Carrara zouden mogelijk geslaagd zijn, als ze Vittore Pisani hadden geheeten!" Het is niet zeker, dat men in den Grooten Raad van Venetië dergelijke verdenking onder zoovele woorden heeft gebracht, maar het is wel zeker, dat de admiraal in de verbeelding der meeste senatoren was gestegen tot die hoogte, waarop hij als »der vrijheden van de Republiek gevaarlijk" kon worden beschouwd en behandeld, en dat de bevelen, die hem van uit den boezem van dien Senaat gegeven werden eerder de strekking hadden om hem tot verderf te brengen, dan den Staat daartegen te beveiligen. Men oordeele; Toen hij na verschillende ondernemingen tegen de Genueezen en hunne bondgenooten, waarvan sommigen schitterende uitkomsten hadden gehad, en menige kuststad van Dalmatië en Croatië in de macht der Republiek hadden gebracht, uit voorzichtigheid besloot van het beleg van Traw af te zien, daar de Genueesche vloot eene ongemeen gunstige stelling had aangenomen om het te verdedigen, de stad sterk bezet was, en hij zelf gebrek had aan de noodwendigste hulpmiddelen ter voortzetting van eene verovering, waarvoor hij reeds honderden levens had gewaagd, zond men hem uit Venetië wel is waar vijf galeien met levensmiddelen en krijgsbehoeften, maar te gelijk het bevel van den Doge en den Senaat om naar Traw terug te keeren en de bezetting tot overgave te dwingen of te sterven!

Een vlootvoogd, wiens moed en bekwaamheid niet te verdenken is, maar die uit wijs beraad na beproefde krachten van