snellen heimelijken dood, voor welken de kerkers van de Republiek rijke hulpmiddelen aanboden. Men kon het volk dan of met dit voorbeeld van strengheid afschrikken, of, zich vreemd houdende aan de daad, het mede betreuren, dat de engel des verderfs den engel der verlossing te snel was geweest. Onder den slag der teleurstelling, die het volk dan zou treffen, kon men het breidelen, of, indien niet, het voorwendsel van die volksbeweging was dan toch weggenomen, en, bij mangel van een hoofd, van een aanvoerder, die haar leidde, zou die bonte verwarde volkshoop wel spoedig zich verdeelen en afdrijven, zonder gevaar dat een opstand tot eene omkeering zou leiden. Wie zoo redeneerden, waren zelve niet overtuigd, dat de uitkomst, die zij voorspelden, werkelijk zou volgen, en dat de eerste en zekerste uitwerking ook deze kon zijn: dat de volksmenigte in blinde woede ontstak, die te gevaarlijker zou wezen, naarmate men zich had ontdaan van het eenige middel om die te stillen; dat het in de verbittering over die teleurstelling gansch geen bezwaar zou maken om de raadzaal te bestormen, te eer, daar de soldaten, die het paleis moesten beschermen, geneigd waren gemeene zaak te maken met de oproerlingen, en dat de personen der Raadsheeren gansch niet veilig zouden zijn, vooral niet van hen, die de mare van Pisani’s dood aan het volk zouden moeten boodschappen! De Doge deed dit laatste opmerken, met eenigen nadruk aan den Senator, die het meest geneigd scheen om die wanhopige en gewelddadige partij te kiezen, en gaf tevens te kennen, dat hij zelf er tegen was, en dat zij, die er voor waren, dan ook maar op zich moesten nemen om er de boodschappers van te zijn!
De Doge zelf, wellicht de minst schuldige tegcn Pisani, en die zoowel als het volk gebukt ging onder de aanmatigingen van den adel, was niet ongezind de doorluchtige Senatoren eene wijle onder den druk te laten van de gevolgen hunner willekeurige en tirannieke bedrijven.
Van deze beraadslaging, voor hem zelf zoo beslissend als gewichtig voor zijn vaderland, kwam den gevangene niets ter oore, zooals zeer natuurlijk is. Toch had hij kennis gekregen van de stemming des volks en van de luide wenschen die het uitsprak te zijner bevrijding.
