De hertogin zuchtte.
»En vrij, — welke gehuwde vrouw is meer vrij? Sinds een jaar lang, dat gij getrouwd zijt, volstrekt meesteres van uwe daden."
» Waartoe dient mij die vrijheid?" vroeg de dame.
»Omdat gij er geen gebruik van maakt! Maar dat belet toch niet, dat gij haar bezit! En jong — Mevrouw de hertogin maakt, dat ik glimlachen moet, — kan men zich jonger wenschen dan gij het zijt, ten ware men kind wilde wezen?… Twintig jaar. "
»Ik word morgen een en twintig, Brigitte!"
»Dat is waar, Mevrouw! maar ik vraag u: is dat een leeftijd, om over ouderdom te klagen?" »Dat bedoel ik ook niet; voorheen voelde ik mij jonger ik had meer opgeruimdheid van gemoed."
»Ik meende juist, dat Mevrouw de hertogin eene droeve, gedrukte kindsheid had doorleefd; de goede dame Berthaud, uwe oude gouvernante, liet zich wel eens uit, alsof…"
»Ach, de goede Berthaud! dat zij nog leefde! — met haar althans zou ik nog kunnen spreken over… over het verledene, dat mij met al zijn leed toch nog zoo dierbaar was."
»Ach, waarom ook niet met mij, Mevrouw? ’t Is waar, ik ben jonger dan uwe Berthaud; — ik ben ook slechts uwe kamenier, en niet uwe opvoedster; maar toch — toch durf ik zeggen, dat ik u trouw ben en liefheb, zoo goed als iemand anders."
»Ik weet dat, Brigitte! ik heb er ondervinding van; maar toch is het beter, dat ik niet spreke…"
»Ik zie wel wat het is: Mevrouw wil alleen zijn, en… denken," sprak Brigitte, half schalks, half ernstig.
»Neen, neen, Brigitte! dat het allerminst; dat zou mij ernstig maken, en ernst is nog gevaarlijker dan dwaasheid… blijf bij mij, en ga voort met praten, dat zal mij afleiden."
» Vindt Mevrouw de hertogin goed, dat ik intusschen het boudoir zoowat in orde breng, en alles gereed maak voor uw toilet van morgenochtend?… Het kleeden neemt veel tijd, als men het blanketten en aanleggen van de mouches mede rekent, en de gasten zullen wel vroeg hier zijn."
»Maar de hertog heeft mij doen weten, dat hij hier zou zijn, om ze te ontvangen."
