moet Mevrouw die bijzonderheid aan de Prinses hebben verteld, en deze, die als Engelsche en als vrouw van Willem III in alles belang stelt, wat hare moeder en schoonmoeder betreft, heeft de kant willen zien, daarop heeft Mevrouw beloofd die op, cercle aan te doen… en dat is morgen."
En de arme kamenier was onder dit spreken opgestaan, als duldde hare innerlijke onrust niet langer, dat zij hare uiterlijke rust bewaarde. Zij hing nu het kleed met te late bedachtzaamheid zorgvuldig op een stoel, en hield de gescheurde kant samengevoegd, als ware door die schijnbare herstelling alles goedgemaakt.
»Ja, nu begrijp ik het; die kant moet niet alleen gebruikt worden, maar zelfs bekeken en gehanteerd door vele dames, te beginnen met de Prinses. Maar dat alles zal toch eerst morgenavond zijn, en kan dat dan niet vóór dien tijd worden gemaakt?"
»Een kleinigheid! zoo, scheur in één dag; en juist de kant werksters zijn zoo langzaam. Zooveel dagen zouden zij er toe vragen, als wij er uren voor houden, en dan nog den nacht mede gerekend; en eene kantwerkster, die hare oogen te sparen heeft, werkt niet bij nacht"
»Dat zou ik wel eens willen beproeven; voor grof geld krijgt men alles gedaan, en ik heb er een paar dukaten voor over, om uwe betraande oogjes en uw droevig gezicht op te vroolijken en lustig te zien"
»En ik voeg er twee toe, mits het gebeuren mocht, dat hier van niets uitlekte, en ik mijn goeden dienst behield. ’t Zou een spaarpenning minder zijn; maar in, Hemels naam, ik zou het er voor over hebben."
»Ik ben oorzaak van de schade, en zal die willig alleen dragen; de vraag is maar hoe die te herstellen?"
»Ik ken geene kantwerkster in den Haag, waaraan ik dit werk zou toevertrouwen met hoop op goede uitkomst; ik heb wel van twee Fransche juffrouwen gehoord, die eene wondere vaardigheid hadden, maar ik weet de namen niet, noch zelfs waar ze gehuisvest zijn."
»Als het Franschen geldt, hebben we Justin den nieuwen lakei; die jongen kent al zijne landgenooten… hier; al dat
