daarvan belofte doen; dat was een terugtreden, want Karel had reeds die toezegging gegeven; maar Adolf van Cleef durfde hem die opmerking niet maken, uit vreeze hem te verbitteren en door onvoorzichtigen tegenstand het geheele ontwerp in duigen te slaan. Hij berustte dus, zeggende »niet te haasten, mits men hopen mocht,” en Karel nam den Jonker als zijn paadje met zich op de reize naar Holland en Zeeland, die hij welhaast ondernam, om in deze landschappen als Graaf gehuldigd te worden. Messire Antonie berustte ook, maar uit andere oorzaak: Er was sprake van zijne wettiging als zoon van Bourgondië, waardoor hij de bevoegdheid verkreeg om, bij ontstentenis der jeugdige Maria, op te volgen in de regeering. Hij had de volle genegenheid zijns vorstelijken broeders noodig, om dit ontwerp zijner eerzucht te doen doorgaan, en hij moest dus diens wil en welbehagen ontzien, waar het Jehanne gold, die nu eenmaal genade had gevonden voor zijne oogen. Zij bleef dus vooreerst meesteresse van zich zelve, maar niemand van die hooge en machtige Heeren giste de reden, waarom haar zacht vrouwelijk gemoed dus vrij bleef voor de indrukken van den hartstocht, te midden van een weelderig en galant Hof, waar alle edeldames en jonkvrouwen er fier op waren, zich te omringen met poursuivants d'amour; en waar zij alléén bleef, altijd alleen.
Onze lezers echter hebben die geraden. Haar rein en trouw harte had de indrukken der jeugdige liefde ongeschonden bewaard, en het beeld van den genialen kunstenaar liet zich daaruit niet verdringen door nieuwe gedaanten, hoe schijnschoon en schitterend ook. Jehan zou het eenmaal weten, dat Jehanne dezelfde voor hem was gebleven, ook als Vidamesse de Heurne, ook als erkende bloedverwante van een groot en machtig vorst. Maar niet bij het eerste wederzien, niet zonder waardige, vrouwelijke terughouding werd hem die verblijdende waarheid bekendgemaakt. Hij mocht die gissen, hij moest die ontdekken, hij moest niet met zekerheid weten. Bij het eerste wederzien, ondanks de groote en niet gunstige verandering in zijn voorkomen, had zij hem kerkend; maar zij liet het slechts vluchtig, slechts met alle omzichtigheid doorschemeren in hare wijze van hem toe te spreken, en hij had zich met zóó goede, ernstige voornemens tot dit onderhoud gestemd, hij was zóó overmeesterd door het besef van den afstand, die haar nu van hem scheidde; Coquinet had hem zoo wijselijk voorzich-
