geweest en het mogelijke gedaan heb om zijn leven te beschermen tegen geweld en verraad; dat ik mijn leven heb willen stellen om het zijne te veiligen; het heeft niet mogen zijn. Karel de Stoute heeft in zijne laatste dagen, als door waanzin aangegrepen, zijne vrienden mistrouwd en van zich verwijderd, om zich weerloos ter prooi te geven aan vijanden en verraders; zijn schrikkelijke hoogmoed heeft hem ten val gebracht. Hij was van God verlaten !"
»Een mensch behoort van deze dingen niet te oordeelen, mijn broeder," sprak zij zacht doch met nadruk. »Bij God is alles mogelijk. Bidden wij vlijtiglijk voor zijner ziele zaligheid; de voorbede der liefde, de voorbede der Heiligen vermag veel. En nu spreek mij van u zelven. Sire Olivier de la Marche, die uit zijne krijgsgevangenschap is wedergekeerd, heeft ons medegedeeld, dat hij u had zien vallen niet verre van de plek waar monseigneur zoo jammerlijk is omgekomen."
»Hij heeft de waarheid gezegd… doodelijk.gewond en zonder bewustzijn op het slagveld neergestort, ben ik rn handen geraakt van Zwitsersche boeren, die mij hebben uitgeplunderd en mishandeld. Doch verschoon me; waartoe het verledene op te halen, dat ons van herinnering tot herinnering voeren zoude waar wij niet zijn moeten? Ik heb geleden, doch niet meer dan mij noodig is geweest; ik heb geworsteld en met Gods hulpe heb ik nu overwonnen. Ik ben gered en genezen. Ik heb begrepen dat deze dingen mij overkomen zijn, omdat ik mijne roeping miskend had en verachteloosd. Gij, mevrouwe, behoort aan de Kerk, aan Christus; ik, ik behoore aan de kunst, en deze wil ik Hem heiligen. Uw werk op deze aarde is het gebed — ik zal biddend werken. Ziehier hoe ik van nu aan met u vereenigd wil zijn! dus moet het geoorloofd wezen."
»Zoo is het, mijn broeder. Ik wist wel dat ik u vroom en sterk zoude vinden, want zoo daar ooit vurige gebeden zijn gestort aan de voeten van \’t Heilige Kruis, voor den troon van de Koninginne des Hemels, onze gebenedijde voorsprake, zoo waren het de mijne voor u."
»Ze zijn verhoord!" sprak hij vast en ernstig.
»Om er zekerheid van te hebben, heb ik u nog eenmaal op aarde willen weerzien, en dat moest spoedig zijn, want," vervolgde zij met een verheven glimlach, »het gaat mij als uwe St. Ursula;
