geven… doch, dit is van latere zorge. Nu hebt gij noodig te hooren wat ik voorgenomen heb u mede te deelen, sinds ik wel zeker ben dat wij weer naar goede, oude wijze samengaan, want dat zal immers zoo wezen!"
Floris leunde zich vaster aan hem tot eenig antwoord
»Ziet gij, cher enfant, in de overtuiging dat ik u zeer nuttig kon zijn, heb ik mij niet laten afschrikken door de menigte der bezwaren, die ik inzag bij de aanvaarding van mijn ambt bij u, in hope ze eenmaal te zullen overwinnen, allermeest die, welke mij verhinderen te voorzien, in die al te nauwe beperking uwer vrijheid…"
»En… hebt hij die hoop nu opgegeven?" vroeg Floris met onrust.
»Non certes! ik geef zoo licht niet op wat ik voor goed en noodig houde; maar ik heb niet willen haasten, vooreerst, omdat men aldus licht zijn doel voorbijstreeft, en ook, omdat ik het vertrouwen van uw Heer vader wenschte te verdienen, dat ik van nu aan meen te vorderen! — Ik heb mij ook niet gehaast, uit oorzaak van uwe groote jeugd, die ook zonder particuliere redenen, voortdurende waakzaamheid vraagt, en omdat gij u nu eenmaal naar zulke ordre van zaken geplooid hebbende, er het drukkende minder van zoudt voelen dan eenig ander, die er niet aan was gewend; ik was daarbij niet zeker, dat gij de vrijheid zoudt kunnen dragen… en al had het alleen aan mij gestaan u die te schenken… de zoon van den Graaf van Culemborg, door rebellische onderdanen reeds Floris II genaamd, en op wien zij het oog gevestigd hielden… moest, naar mijn gevoelen, onder nauwer toezicht worden gesteld, dan ieder ander."
»Och, ik ben toch wel zeer onschuldig aan zulke verwachtingen!" zei Floris zuchtend.
»Wat weet ik, cher comte, ook zou het voor U al te hard zijn daaraf op den duur de poene te dragen, Gij moet u in deze uwe jonkheid ook niet al te ongelukkig gevoelen… daar is eene zucht tot vrijheid in u ontwaakt, waarin ik wil te gemoet komen, en daar ik de onmogelijkheid heb ingezien dit te doen langs den weg der letterlijke uitvoering van uws vaders voorschriften, zoo wil ik hierna meest op den geest er van achten, zoo mogelijk in samenstemming met zijn gecommitteerde, en indien niet, op mijne eigene verantwoordelijkheid! — Eene verantwoordelijkheid, Floris,
