zult gij u daarover verantwoorden bij de Gravin, bij… de Generale Staten…"
»Ik weet wat ik doe, en ik zal mij weten te verantwoorden!"
»Dat is heel goed voor u, maar daarmede ben ik nog niet verantwoord… en bijgevolg zult gij mij toestaan den jongen Graaf te vergezellen."
»Verschoon mij, mijnheer de Burgemeester, dat kan niet zijn, wij waren immers afgesproken, dat gij alles aan mij zoudt overlaten."
»Ja, mijnheer, dat is ook wel zóó, maar…"
»Vertrouwt gij mij, of vertrouwt gij mij niet?" viel de la Rivière in met wat forschheid.
»Ik vertrouw u…"
»Zoo toon het! Hebt gij niet genoeg aan den eed, dien ik reeds heb gedaan aan den Graaf, zoo geef ik u, u persoonlijk mijn woord als edelman, dat ik mijn leven, mijne eer, zal zetten voor de veiligheid, voor het welzijn van dit kind!"
»Ik zie ’t u aan, dat gij uw besluit zult doorzetten mijns ondanks!" sprak de Burgemeester verdrietelijk.
»Het ware mij veel liever zoo ik dat doen kon met uwe toestemming…"
»Maar zonder deze zult gij toch uw eigen hoofd volgen, is het zoo niet?"
De la Rivière boog zich tot eenig antwoord.
»Zoo vraag mij liever niets, dan heb ik voor ’t minst nog de verontschuldiging, dat alles tegen mijn wil is geschied."
»Als gij dat verkiest…; ik meende u te moeten erkennen…"
»Heeft de Jonker er lust in?"
»Hij weet dat het zijn moet!"
De Burgemeester zuchtte. »Gij geeft mij wel weinig tijd voor de noodige toebereidsels," sprak hij hoofdschuddend, »en daarbij is er eene zwarigheid, waarop gij zeker niet hebt gedacht…"
»Welke?"
»Mijn voorraad van gereede penningen is bijna uitgeput… ik verwacht iederen dag den zaakgelastigde uit Culemborg; maar eer die gekomen is, zie ik niet hoe de groote onkosten te bestrijden van al het beslag eener reize…"
»Naar IJselinonde! Wees gerust, die onkosten zullen tot het minst mogelijke worden gebracht. Daar is geen de minste omslag noodig. Floris zal niet reizen als Graaf van Culemborg, en ik
