Pagina:Bosboom-Toussaint, Een Leidsch student in 1593 enz (1888).pdf/399

Deze pagina is proefgelezen

geering dezes lands, onder wier sauve garde de Graaf staat, en die de bewaring van zijn persoon mij hebben aanvertrouwd… Ik voor mij onderwerp me aan den wil des Graven, hoe hard, hoe ongehoord deze bejegening ook zij."Maar, Vossenrade en Leenaertsz vielen hem eenparig in de rede: »Laat hem zwijgen, Burgemeester!" riepen zij, »wij begrijpen toch niets van zijne brabbeltaal, laat hem aftrekken en zich naar onzen wil voegen, of zoo niet…!"

»Wat onderneemt gij tegen mijn Gouverneur, mannen?" vroeg toen Zijne Genade, snel binnentredende en op de Vossenrade toegaande.

»Wij doen niets dan hem de bevelen aandienen van onzen Graaf" werd hem geantwoord.

»Welke zijn die?"

»Zwijgt toch, mijne meesters! " smeekte de Burgemeester in grooten angst, »Zijne Genade moet nog niets weten…"

Het spreekt vanzelve, dat Zijne Genade toen te heftiger aandrong om alles te verstaan, en daar allen zwegen, zich tot zijn gouverneur richtte, die het hoofd afwendde, om zijne zichtbare ontroering niet te verraden.

»Uit barmhartigheid, spreek gij!" bad Floris, »wat gaat hier om?"

»Iets… dat toch eenmaal moest komen, dat ik wachtte… dat noodig is, Floris! noodig voor u, geloof mij! alleen het komt op wat vreemde wijze, wat sneller en wat rouwer dan ik meende verdiend te hebben."

’t Was of de sidderende lippen den waardigen man den dienst weigerden om de eigenlijke waarheid uit te spreken. Een blad geschrifts, dat hij trachtte te verbergen, ontviel zijne bevende hand; Floris raapte het op en las wat de la Rivière zelf niet had kunnen verstaan, en wat de Gecommitteerden hem dientengevolge waren komen aanzeggen; hij was uit zijn ambt ontzet, of zooals de instructie inhield: »van zijn dienst verlaten!" niet zonder dankbetuiging voor zijne goede diensten en zelfs niet zonder toezegging van ’s Graven zijde, »om hem ter gelegener tijd gonst en welgevallen te bewijzen;" maar dat stond er zeker, zooals de la Rivière zich later uitdrukte: par manière de dérision; sinds de handelwijze zoo rechtstreeks met de woorden in strijd was, maar toch ontslagen, om het zoo eens uit te drukken, op