Pagina:Bosboom-Toussaint, Een Leidsch student in 1593 enz (1888).pdf/94

Deze pagina is proefgelezen

men, noch wist voor zich zelven te zullen houden) en verder zich te onthouden van verbitterende woorden en daden, belofte vermoedelijk even illusoir als de andere, hoewel het vervullen er van beter in de macht stond der partijen. Zoolang de Gravin afzonderlijk zoude leven (beiden hadden, als van zelfs spreekt, na al het gebeurde bedenkingen tegen het voorstel, om zich in ééne huishouding te vereenigen), zou Floris haar tot onderhouding van haar grafelijken staat jaarlijks 2400 Carolus guldens toeschikken, ook zou zij de dispositie hebben over haar huwelijksgoed, en nog bovendien 1000 daalders ontvangen ter betaling van tot hiertoe gemaakte schulden. Verder zou de Gravin bij haar vader op Gerolstein inwonen, waar de Graaf het recht zoude hebben haar in ’t vriendelijke te bezoeken, en een of meer maanden te verblijven, mits op zijne eigene kosten.

Men ziet het, de voordeelen van dit verdrag waren niet aan de zijde van den Graaf; het was meer dan onwaarschijnlijk dat hij gebruik zoude maken van de vrijheid, om haar vriendschappelijke bezoeken te brengen, tenzij men aanneme dat de Gravin rekende op vergetelheid of hoopte op ontdekkingen, die haar gedrag jegens hem in een minder ongunstig daglicht zouden stellen, zonder dat had de clause geene beteekenis, evenals de beide eerste. — Het eenige wat van Pallant-Culemborg bij dit verdrag won, was: aanvankelijke rust, het staken der openlijke aanvallen en vijandelijkheden zijner gemalin en harer bondgenooten, en de bewustheid dat hij een plicht vervuld had met de moeder van zijn kind te verzorgen naar haar rang en den zijnen.

Wat dat kind betrof, de moeder scheen geen moed te hebben haar aanspraak daarop te laten gelden, of wel had de Graaf zoo nadrukkelijk te kennen gegeven, dat hij de zorg en de leiding van zijn erfzoon aan zich behield, dat men allen verderen aandrang nutteloos achtte, waar het dit punt gold, dat de Gravin evenwel niet uit het oog verloor, terwijl de Graaf zich zelven beloofde, dat zij geene stem zoude hebben bij de opvoeding van den jongen Floris, en dat hij hem veiligen zoude voor haar invloed, zoolang hij leefde, om dien tegen te gaan. Hij nam daartoe alle mogelijke maatregelen, gewone als ongewone, en waakte zelf met de angstvalligste bezorgdheid dat zijne bevelen werden uitgevoerd. De jeugdige Floris was even twee jaar toen