ziel; die droombeelden bewaarden de frischheid van haar gevoel en de levendigheid van haar geest, zelfs in het neerdrukkende samenzijn met een Don Abbondio; maar het waren ook zulke zwevende, onbestemde, ephemerische wezens, dat ze licht noch buitenlucht konden verdragen, of ze verdwenen in damp en nevel, en iedere poging om ze aanschouwelijk te maken mislukte der arme Eva; dan stierven zij den marteldood onder hare hand, of zij werden misvormd tot iets plomps en onnatuurlijks, dat haar-zelve het eerst tegenstond. Ook had zij die wanhopige worsteling van de overmacht der verbeelding met de onmacht voor den vorm reeds opgegeven, toen haar neef Frits… maar zij heeft hel doel van hare ochtendwandeling bereikt, en wij gaan met haar het huis binnen op de ……gracht, waar ze heeft aangescheld.
