te Haarlem, en ik wist niet hoelang die mij zouden ophouden. Toen zij nog in den voormiddag afgeloopen waren, kreeg ik lust om nog even naar Amsterdam te stoomen, en wetende dat gijlieden omstreeks dezen tijd samen zoudt zijn, nam ik de vrijheid eens te komen zien naar uwe verrichtingen, en of ik ook gansch vergeten werd, dat niet veel scheelde naar den koers, dien gij naamt.
Men lachte, men betuigde met oprechtheid het tegendeel, men verontschuldigde zich bijna!
— Maar nu ik eenmaal hier ben, zult gij mij mijne plaats onder u nog wel gunnen, niet waar?
— Luide acclamatie.
— Nu dan, daar ik zie dat mijn oom een weinig vermoeid is…
— Ja, ik ben vermoeid, riep Don Abbondio, overgelukkig met die wending, en daar gij aan mijn neef een beter, krachtiger leidsman hebt dan aan mij, zoudt gij aan mij niet veel missen! eindigde hij bijna smeekend.
— Wel zeker, Oom, waarom zoudt gij niet gaan? Ik zal mij het genoegen geven u even uit te leiden, hernam Frits, hem den arm biedende.
Don Abbondio verklaarde hem nu kort en snel wat er was voorgevallen. Ik bid u, neef, — eindigde hij — red mijne figuur; ik heb hunne dwaling te lang moeten onderhouden, om niet aan veel onaangenaams bloot te staan, zoo zij die te schielijk ontdekken.
— Gij hebt gelijk, Oom! ’t is eene gekke historie, en het zal behendigheid kosten, u daar met eere uit te helpen; maar ik beloof u, ik zal alles voor u doen wat ik kan, en wellicht zal ik u dan gestemd vinden om mij gehoor te geven, want ik ook zal u iets te vragen hebben. Dit zeide Frits met een zekeren klem, waarbij Don Abbondio eene huivering door de leden ging.
— Ik zal,… u niets te weigeren hebben, mijn neef, zeide hij.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
