het u geraden, te nemen van wie u bescherming biedt, zonder omzien, uit welke oorzaken zij gegeven wordt, en wees zeker, dat zij u in dat geval niet ontbreken zal…
— Vergeef mij, mijnheer! — hernam Katharine, ondanks zich zelve het vertrouwelijk »oom!", dat zij reeds had gebruikt, weer terughoudende, — mijne moeder heeft mij een anderen weg geleerd en de ondervinding zelve heeft mij doen zien…
— De ondervinding, ja, mijne liefste, ik begrijp dat ge niet hier zijt zonder velerlei ondervindingen van den meest zonderlingen aard. De wijze waarop gij onze taal spreekt, zelf bewijst dat gij geene Hollandsche zijt.
— Geboren toch wel, maar opgevoed in Italië … als gij weet, hebben familierampen mijne moeder derwaarts gevoerd… O! mijne arme moeder, zij heeft veel geleden…
— Ja… mijn kind, ik weet het dat mijne zuster veel heeft geleden, zoo goed, wellicht nog iets beter dan gij zelve hernam Don Abbondio, met iets dubbelzinnigs in den toon en met een glimlach even het hoofd schuddend, terwijl hij met mevrouw een vluchtigen blik wisselde — maar spreken wij liever van het verleden niet; het zal voor u zijne duisterheden, zijne raadsels hebben, denk ik… en zijn looze glimlach hernieuwde zich.
— Ja, dat heeft het zeker — hernam Katharina, in haar eenvoud de vreeselijke bedoeling zijner woorden niet vattende — en mij is het lief, mij is het noodig zelfs, daarvan vooreerst niet te spreken, zelfs niet met hen, die het grootste recht hebben er mij over te ondervragen… — Zij zuchtte diep en steunde het hoofd eene wijle met de hand.
Don Abbondio haalde de schouders op tegen mevrouw Frevel, maar sprak goedig tot haar.
— Welnu, welnu, wij zullen u geene moeite geven om uit die duisternis voor ons licht te scheppen; zonder nader onder. zoek is van nu aan, en alleen ter wille van uwe persoonlijkheid. mijne bescherming u gewaarborgd, zoowel als die van mevrouw!
— Vergeef mij, mijnheer — hernam deze wat spijtig — gij belooft voor mij meer dan ik plan heb te houden; alleen aan de dochter van uwe zuster, van mijne vriendin, niet aan eene vreemde indringster, ware zij ook zoo schoon als men zich
