en zijn ongeluk wilde, dat die eerste fout werd hersteld zonder opgemerkt te zijn. Op den behoorlijken tijd werd het gebruikte gerestitueerd, en Darfillijn was en règle, toen het oogenblik der verantwoording kwam. Maar er had door dien stap tusschen hem en zijn chef eene toenadering plaats gevonden, en er was eene gemeenzaamheid ontstaan, die het hem licht maakte over de mogelijkheid van het plaatsen en aanwenden van zulke sommen op andere wijze te spreken, of liever de woorden werden hem op de tong gelegd — de chef raadpleegde hem over de mogelijkheid om (altijd in ’t belang van de algemeene zaak!) met de ongebruikte gelden op de eene of andere wijze belangrijke winsten te doen. Hij gaf zijdelings te kennen, dat hij de vraag niet geheel uit zich zelven deed. Ware iemand begonnen met aan Darfillijn in zijn persoonlijk belang een voorstel te doen, en hem het lokaas »voordeel en eere!" voor te houden, anders dan als belooning bij goede uitkomst; hij had geweigerd, voorzeker geweigerd met al den afschuw, dien iemand wie zich eerlijk man gelooft heeft van oneerlijkheid bij haar rechten naam genoemd; maar het werd hem voorgesteld als een groot en wichtig vraagstuk, waarvan men door hem de oplossing wilde, een beroep dus op zijne kennis, op zijn genie, dat hij niet mocht afslaan. Een enkel ontwerp van de duizenden die hij had gesmeed — en dan eene goede uitkomst — en zijn roem, zijne fortuin was voor altijd gevestigd, en zooals het bij plannenmakerijen veelal gaat, het gelukken wordt altijd op den voorgrond gesteld, somwijlen zelfs met wiskunstige zekerheid berekend of met cijfers bewezen; blijft nog de uitvoering in de werkelijkheid, eene kleinigheid, die in zulke oogenblikken niet ter sprake komt.
Men begrijpt het, nooit kon de zwakke zijde van Darfillijn beter getroffen worden dan waar men hem aangreep met een voorstel ter ontwikkeling van alle zijne krachten, van zijne ondernemingszucht, zijne voorliefde tot het ongewone, en tot schitterende uitkomsten, daargesteld door middelen, waarvan de menigte zich geen denkbeeld konde maken — daarbij, het was ditmaal niet het gebruik der som, dat men noodig had, het was slechts de waarborg van een groot cijfer dat beschikbaar heette, waarmeê men wilde dat hij de aanstaande deelnemers
