Pagina:Bosboom-Toussaint, Leycester in Nederland tweede deel (1886).pdf/421

Deze pagina is proefgelezen

zulke geweest, dat hij wél is bewaard gebleven tegen boosheid des harten; maar, lacy! is zijn verstand uitgedoofd onder dezelfde hand, die de ziedende passiën in hem gestild heeft. Maar nu hij ons toch op dit onderwerp gebracht heeft, wat verricht dezer dagen de Lady?”

»Men zegt dat ze zeer sterk gecompromitteerd is in ’t proces van Maria Stuart!”

»Would God! Ze raakte mede in ’t vonnis begrepen!” sprak de Graaf. »We waren dan allen van haar ontslagen! — Altijd vreeze ik van haar venijn of dolk voor mijne Gravin, zelfs voor Elisabeth!”

»In uw geval, Mylord! zoude ik veeleer vreezen, dat ze mij behaalde in ’t proces! Zij is zoo listig!”

»Neen, sir! Neen!” hernam Leycester, een weinig verbleekend. »Dat is onmogelijk. Toch zie ik meer dan ooit in, hoe noodig het mij is in Engeland te zijn.”

Intusschen was van het politiek gesprek, door dit tusschenspel, de draad verloren gegaan, en hij werd niet weer opgevat. Licht ook waren ze beiden uitgesproken, en ons ook is de lust tot hooren vergaan. Genoeg, dat ze scheidden in de beste overeenstemming, en dat Wilkes den Graaf beloofde, hem in deze laatste dagen te steunen, met het gezag van een gezant der Koningin, en met den ijver van een trouwen dienaar.

’s Middags kwamen de heeren Staten de apostillen ontvangen; Barneveld was met hen. In de ootmoedigste woorden werden er ernstige waarheden gezegd, en harde betichtingen geuit onder dubbelzinnige woorden van eerbied. Het geheele verblijf van den Graaf, dat nog vele dagen duurde, verliep in onderhandelingen, in remonstranties en tegen-remonstranties; dan weer had de Graaf zijne bezwaren, en deed hen daarvoor tot zich roepen; ’t was of zij elkander den laatsten tijd zoo zwaar wilden maken, als het mogelijk was, of liever, of ze weerzijds het gevoel hadden, dat dit de laatste tijd was, waarin ze in woorden weerzijds hunne rechten zouden handhaven; of ze het voelden, dat, wat ze nu niet verkregen op het papier, later zou gevorderd worden, met het zwaard des gewelds. Onder alle die tobberijen, die de Graaf moest doorworstelen, met een diep neergedrukt gemoed, en met