LEYCESTER IN NEDERLAND
I.
IN HET HUIS VAN TACO SIJBRANDSZ.
Als wij begrepen hebben, was de Utrechtsche Hervormde gemeente in twee partijen verdeeld, of liever, de hervorming te Utrecht (om Lutherschen en Doopsgezinden buiten geschil te laten) had zich op tweeërlei wijze geopenbaard. De eene, die wij het eerste noemen, toonde zich onder de zachte, omzichtige leiding van Huibert Duifhuis, pastoor der St. Jacobskerk, die omstreeks 1577 aanving, in den geest der hervorming te prediken. Zijne richting intusschen was meer zuiverend, dan daarstellend; hij bepaalde zich meer tot het wegwerpen van oude dwalingen, dan tot het aanbevelen van nieuwe voorschriften. Lang nog predikte hij tegen de misbruiken der Roomsche priesterschap, met het witte koorkleed der priesteren om de leden. Lang nog sprak hij met vuur en met ernst, tegen het aanbidden der heiligen en het aanroepen van hunne namen, terwijl hij hunne beelden en zinteekenen nog om zich duldde in zijne kerk. Lang nog hield hij zich verdraagzaam aan het vieren der misse op het hoog-altaar, om na het vieren der misse, van zijn kansel te herinneren aan de ééne algenoegzame offerande aan het kruis! En in lijdzame stilheid ook wachtte zijn gehoor in het schip der kerke tot het »Ita missa est, Deo gratias,” had weerklonken van het koor, om met luider stemme het lied der Hervormden aan te heffen: »Heft op uw hart, opent uwe ooren.” Zoo ergerde hij geene zwakken, terwijl hij sterkeren sterkte. Zoo volgde hij het voorbeeld van een Heer, die in eene Joodsche synagoge het Christendom predikte, en die niet eerst den tempel
