De tongen der dames trilden van ongeduld om te antwoorden.
»Ongelukkig weet men er het rechte niet van," hief de oude juffer aan, wier schrille, scherpe stem haar de gelegenheid gaf het woord te bemachtigen, »maar algemeen wordt geloofd, dat zij zich door haar koetsier wilde doen schaken. Mogelijk zou dat gelukt zijn, doch… de man had eene bruid, en toen dat uitkwam…"
»Heeft zij hem op een woesten rijtoer van den bok geworpen," viel de oude dame in met een glimlach van demonisch genot.
»Anderen, die ’t meenen te weten, zeggen, dat zij hem met de karwats heeft doodgeslagen," voegde het weeuwtje er bij, dat er toch ook het hare van hebben moest. »Horrible, most horrible!" kwam er met een gemaakt sentimenteel oogverdraaien achter.
Ja, wel horrible! dacht ik, dat jonge en oude vrouwen al te zamen wedijveren in boozen lust om eene van haar die gevallen is, of mogelijk slechts gestruikeld, met de tong den genadeslag toe te brengen.
Ik kan u wel zeggen, Willem, dat ik in dien oogenblik overmeesterd werd door afschuw en walging tegen heel het vrouwelijk geslacht, en dat het mij nauwelijks de moeite waard was verder te luisteren, toen nog weer eene andere in zijde en kant gedoste harpij uitviel:
»Ik heb hooren zeggen, dat zij met hem gevochten heeft, en dat de paarden toen zijn doorgegaan, waarbij het slachtoffer onder de voeten zou zijn geraakt."
»Hoe dat ook zij, de waarheid zal wel nimmer uitkomen, de man ligt op ’t kerkhof."
»Ja, dat is hier zonder beeldspraak de waarheid," schertste de weduwe, »en daarmee is de misdaad voor goed bedekt."
»Met uw verlof, dames! Als er van zoo iets kwestie ware geweest, zou immers de justitie er zich mee bemoeid hebben," merkte Overberg aan; »en ik weet voor zeker, dat er van zoo iets geen sprake is geweest."
»Dat wil ik wel gelooven," repliceerde de weduwe. »De officier van justitie was een goed vriend van den kolonel, die dagelijks met hem aan de ombretafel zat, en hij heeft, om de zaak te bemantelen en tegelijk aan het publieke wraakgeschrei iets toe te geven, eene officieuse visite afgelegd bij den commandant. Francis Mordaunt moet toen in ’t verhoor zijn genomen, en, zooals
