Deze pagina is proefgelezen
AVOND IN ’T DUIN
Uit de glansgevloerde plassen
Rijzen goudge wolkewallen
Op in glooiende terrassen
Naar der heemlen open hallen.
Rijzen goudge wolkewallen
Op in glooiende terrassen
Naar der heemlen open hallen.
Boven staat de lucht bezonken
Tot een meer van lichtblauw donker,
Even hier en ginds doorblonken
Van het ijlste stergeflonker.
Tot een meer van lichtblauw donker,
Even hier en ginds doorblonken
Van het ijlste stergeflonker.
Achter ons langs Oosterkimmen
Over duistre menschenlanden
Gaan de strakke banen glimmen
Waar de steden lampen branden.
Over duistre menschenlanden
Gaan de strakke banen glimmen
Waar de steden lampen branden.
