Deze pagina is proefgelezen
11
uitvoering te verzekeren, zijn genomen op een model van 100 ellen, op eene schaal van 0,02 El en wegende 9 Nederlandsche ponden; dit heeft bij de proefneming een gewigt van 500 ponden wederstand geboden, en op eenen dakstoel, in 1840 op de natuurlijke grootte uit gevoerd‚ over eene binnenplaats ter breedte van 20 ellen; dit ondersteunde een plat, met houtwerk bedekt, inhoudende eene oppervlakte van 80 vierkante ellen.
Grondstellíngen en waarnemingen, waarop dit stelsel berust.
| 1). Aan de uiteinden slechts twee steunpunten, waarvan de kracht geëvenredigd is aan het te dragen gewigt. | 1). Deze steunpunten verkrijgen slechts eenen vertikalen last. |
| 2). Twee cilinders tot draagpunten. | 2). Deze cilinders zijn beweegbaar, om de werking der uitzetting te ondergaan. |
| 3). De beide uiteinden van den dakstoel rusten horizontaal als raaklijnen op de beide cilinders, en het midden van den dakstoel is eene beweegbare scharnier. | 3). De uiteinden rusten horizontaal, om aan de steunpunten uitsluitend eene vertikale drukking te geven; het midden van den dakstoel is eene scharnier, om de bewegingen der uitzetting te bevorderen. Wanneer eenen dakstoel meer dan 25 of 30 ellen spanning wordt gegeven, en dezelve zware lasten of schokken te wederstaan heeft, is men genoodzaakt, scharnieren op het midden van iedere helft van den dakstoel aan te brengen, en het geheel onderling te verbinden volgens het tweede model, ten einde over de geheele uitgestrektheid de noodige veerkracht te erlangen. |
| 4). Een dakstoel, zamengesteld uit twee tegen elkander werkende krachten. | 4). Eene dezer krachten bewerkt eene gedurige drukking terwijl de andere eene gelijke trekking daarstelt. |
| 5). Twee krachten, welke onderling wederstand bieden. | |
| 6). De groote wederstandbiedende krachten, onderhevig aan de trekking, moeten geenen last dragen (zelfs niet hunne eigene zwaarte, die over de lengte werkt). | 6). Zij moeten in tegendeel van afstand tot afstand gedragen worden door de zamendrukkende gedeelten, ten einde altijd eene regte lijn te vertoonen. |
| 7). Het ontmoetingspunt van de vertikale middellijn der cilinders met den omtrek is als middenpunt (draagpunt) der wederstanden genomen, welke zich in den priem van het midden vereenigen. | 7). Op deze wijze worden de lasten of schokken, welke de wederstandbiedende krachten moeten ondergaan, door de steunpunten gedragen. |
2*
