Pagina:Da Costa's Kompleete Dichtwerken (Hasebroek, 1876).pdf/370

Deze pagina is proefgelezen
Te wapen, Babylon! voer uit
des Allerhoogsten Raadsbesluit.
  Doe Sions hoogten beven!
Storm neêr d’ ontwijden tempelwand!
Voer de overspeelster uit haar land,
  van God en goôn verlaten!

ZEVENDE TEGENKEER.

Dus kwam ook Neêrlands boetedag!
’t Riep tegen ’s Heilands zoenaltaren,
’t riep tegen Nassaus erfgezag,
de hand van Koningsmoordenaren!
Haar eigen afgod brengt haar straf!
Zakt, Vrijheidshelden! herwaart af!
   en, Keizerlijke benden!
Delgt Neêrlands naam uit met haar bloei,
en prangt haar telgen in een boei,
  als nooit hun Vaders kenden!

ACHTSTE KEER.

Maar op Zijn diep vernederd volk
ziet de Almacht weêr meêdoogend neder!
Breek, zielbenevelende wolk!
’t licht van Gods aangezicht keert weder!
Verheug u, Jacobs boetend kroost!
De hand, die strafte, brengt nu troost,
  die wondde, wil genezen!
Loof God, Zijn toorn is afgewend,
uw slavernijdag is gewend,
  uw Tempel is herrezen!

ACHTSTE TEGENKEER.

Zoo zag hy ook op Holland neêr,
hoe ze in des Aadlaars klaauwen zuchtte,
ontfermde zich, en redde weêr —
het bloedig roofgevogelt vluchtte!
Ja! Neêrland zij op nieuw weêr vrij,
vrij onder Nassaus heerschappij,
van wond en wee genezen!
Maar ach! de ondankbre vraagt niets meer!