Pagina:Da Costa's Kompleete Dichtwerken (Hasebroek, 1876).pdf/499

 de goden van den tijd!
Niet om hun erf te wezen,
 heeft God het ons bevrijd!

Zy zullen ons niet hebben,
 zoo lang deze Ystad staat;
zoo lang in Neêrlandsche aadren
 één polsslag Neêrlandsch staat;
zoo lang er heldenzielsgloed
 in Nassaus Telgen blaakt; —
zoo lang de geest des Zwijgers
 op ’t Delftsche praalgraf waakt!

Zoo lang één Friesche bodem
 op Noordsche waatren drijft,
zoo lang van Utrechts Unie
 nog één gedenknaam blijft,
zoo lang niet al de pijlen
 verstompt zijn van den leeuw, —
zoo zullen ze ons niet hebben,
 de goden dezer Eeuw.

Wilt Gy ons slechts nog kennen,
 God van het voorgeslacht!
Hoe zal de Schildleeuw brullen
 van moed, van vreugd, van kracht!
Hope zal de Zeeleeuw plassen
 in ’t welbekende sop,
en dagen vriend en vijand
 tot stoute sprongen op!

Hoe zullen zy te zamen,
 waar ’t Recht en Waarheid geldt,
gestand doen tegenover
 Schijnvrijheid en Geweld!
Of, vreedzaam maar vol ijver,
 van Oost- tot Westerboord
aan de aarde licht verkonden
 door ’t Evangeliewoord.

Den Negerslaaf, by ’t zwoegen,
 de vrijheid door ’t kruis!