Pagina:Da Costa's Kompleete Dichtwerken (Hasebroek, 1876).pdf/540

Deze pagina is proefgelezen
voor ’s werelds hoogst belang waak’ 't heilgeloof van beiden!
Volhard, America! in ’t brengen van de stem
des Redders aan de doôn in ’t droef Jerusalem,
en voorts, van pool tot pool, van ’t Westen tot het Oosten,
om hoogten te vertreên en needrigen te troosten.
En nu! de tijden spoên! Wat is er van den nacht,
o Wachter! welk een dag wordt aan de kim gewacht?
Zal ’t jonger werelddeel Europa blijven leeren
om vrijheid, orde en licht naar ’t Westen zich te keeren?
Werd voor ons nakroost dáár de vrijheidseeuw gebaard?
Of zal ’t, een vrijheid wars, te ras in dwang ontaard,
eer vluchten in zijn angst by d’ Arend van het Noorden,
waar, by het somber licht der scheemrende Ijszeeboorden,
de zoon der Westerkust den Oosterling ontmoet,
en ’t vrije America ’t vrijmachtig Rusland groet?

Wie zou uw greep weêrstaan? wie zal uw vlucht beperken?
Tweehoofdige Adelaar, die met uw breede vlerken
twee werelddeelen dekt! ontzachlijk, ’t zij ge uw blik
op Polen neêrslaat of den Caucasus! Uw schrik
klopt in den boezem nog dier schaars getemde Gallen,
wier legers gy het eerst deedt waggelen en vallen.
Geen Westermogendheid, maar Oosterheerschappij
spreekt uit de ontplooiing van uw Keizersmantel, Gy,
sints Moscow, niet gewoon dan aan triumfen vieren.
Gy, waar gy ’t schreeuwen hoort der Revolutiegieren,
gereed te dalen uit de hoogten van uw nest,
en de aard te zuiveren voor ’t minst van deze pest!
Wat is ’t dat u weêrhoudt? — O! de Eeuwgeest kent zijn krachten
en gy spilt de uwe niet, te krachtiger door wachten,
te zekerder door kalmte en eedle matiging,
als toen van Balkans kruin uw blik den Othman ging
vernielen…en zich wendde![1] — O Grootheid, opgewassen
nog sneller, zoo ’t kon zijn, dan in onze Ijmoerassen
’t genie van Peter-Baas ze dacht! En wat zult gy
in dezen barensnood of wisslend zeegetij
van tijden? walt zult gy beslissen voor de vragen,
der menschheid opgeleid in deze wondre dagen?

  1. Ao 1829