Deze pagina is proefgelezen
NEGENDE TOONEEL
XERXES, DE REI.
XERXES.
Wee my! wee my! ’k heb u verloren,
geliefde hoop van beter tijd!
Gy die my ’t grievendst leed, o noodlot! hadt beschoren,
ik zie te welm, dat ge onverbidlijk zijt.
Mijn afgematte knieën trillen,
en wat mijn jagende angst moest stillen,
’t herzien van dit paleis beknelt mijn hart nog meer.
O, waartoe moest naast mijn verpletterd heir,
Jupiter! uw bliksem my slechts sparen?
geliefde hoop van beter tijd!
Gy die my ’t grievendst leed, o noodlot! hadt beschoren,
ik zie te welm, dat ge onverbidlijk zijt.
Mijn afgematte knieën trillen,
en wat mijn jagende angst moest stillen,
’t herzien van dit paleis beknelt mijn hart nog meer.
O, waartoe moest naast mijn verpletterd heir,
Jupiter! uw bliksem my slechts sparen?
DE REI.
Der Perzen bloem,
der Perzen roem
is heengevaren.
Dees kermende aarde vraagt haar eer.
zy vraagt haar spruiten weêr.
die gy, o Vorst met Pluto zaâmverbonden
gaaft weg te maaien aan den dood.
Ook Ektbataan ziet zich geschonden
door ’t jammerlijk verlies der helden uit haar schoot
vergeefs beroemd door leeuwen moed en krachten.
der Perzen roem
is heengevaren.
Dees kermende aarde vraagt haar eer.
zy vraagt haar spruiten weêr.
die gy, o Vorst met Pluto zaâmverbonden
gaaft weg te maaien aan den dood.
Ook Ektbataan ziet zich geschonden
door ’t jammerlijk verlies der helden uit haar schoot
vergeefs beroemd door leeuwen moed en krachten.
XERXES.
Helaas! wat stof tot eindeloooze klachten!
DE REI.
Vorst van dit eenmaal machtig rijk!
Zie ’t thands verneêrd, vertrapt in ’t slijk.
Zie ’t thands verneêrd, vertrapt in ’t slijk.
XERXES.
En ’t heeft aan my zijn val te danken
My, wien dees grond het leven gaf,
zich zelv’ en mijn geslacht ter straf!
My, wien dees grond het leven gaf,
zich zelv’ en mijn geslacht ter straf!
DE REI.
Wy bieden u slechts jammerklachten
en tranen aan voor welkomstgroet:
en tranen aan voor welkomstgroet:
