ductiemiddelen in openbaar bezit. Door deze daad bevrijdt het de productiemiddelen van hun kapitaaleigenschap en geeft aan hun maatschappelijk karakter volle vrijheid om zich te voltrekken. Een maatschappelijke productie naar een vooraf bepaald plan wordt nu mogelijk. De ontwikkeling der productie maakt het verder bestaan van verschillende maatschappijklassen tot een anachronisme. Naarmate de anarchie der maatschappelijke productie verdwijnt, slaapt ook het politiek gezag van den staat in. De menschen, eindelijk meester over hun eigen wijze van vermaatschappelijking, worden hierdoor tegelijkertijd meesters over de natuur, meesters over zich zelven — vrij.
Deze wereldbevrijdende daad te volvoeren, is de historische roeping van het moderne proletariaat. Haar historische voorwaarden en daarmee haren aard zelven te doorgronden en zoo de tot handelen geroepen, thans onderdrukte klasse de voorwaarden en den aard van haar eigen handelen tot bewustzijn te brengen is de taak van de theoretische uitdrukking der proletarische beweging, van het wetenschappelijk socialisme.
