(9)
Begunstigd door de Frankische hofmeesters, meer meester dan hunne Heeren, werd Rome magtiger en toonde zijnen invloed ook ter beheering der, door de Franken overheersch- te. volken. Het bisdom Utrecht verrees. De Veluwe werd daarvan een leen. Men stichtte kloostergebouwen. De bewo- ners dier kloosters begonnen met ijver den grond om hunne nieuwe verblijfplaats te ontginnen. Rondom de kerken wer- den vastere, hoewel meestal nog houten huizen, gebouwd. Hier en daar verrezen leenheerlijke goederen, somtijds ter geschikter verdediging bij poelen opgetrokken, die daarvan den naam van poel of poll ontleend hebben. De Noor- mannen verstoorden, in de tiende eeuw, hier weder den toenemenden welvaart, toen zij, zelven verstoord, zich op de Veluwe verschansten. Zij hebben ook hier den naam van Hunnen, in eene buurschap bij Nijkerk, in een paar schan- sen, mogelijk ook in den Hanenpoel, onder Ede, doen voort- duren. Indien zij hunnen naam niet van een’ Swabischen volkstam, de Hongeren, hebben, verdienden zij denzelven om hunne strooperijen en ontvingen te regt de benaming van de Honden. Zoo noemt men in Duitschland althans nog een geheele streek der Hundsrücken, Hunnorum tractus, (1) en te Nijmegen spreekt men van den Hoenderberg.
De volgende eeuw was voor den bloei der Veluwe ech- ter weldadiger. Als achterleen had de Bisschop van Utrecht dezelve aan de Hertogen van Braband en Lotharingen ge- geven. Zoo kwam zij aan den beroemden godfried van bouillon, den aanvoerder der kruistogten. Deze gaf zijne dochter aan hendrik van nassau en vervolgens, uit geld- gebrek, het vruchtgebruik der Veluwe aan diens Neef otto van nassau. Maar deze otto, die als Graaf van
(1) Zie over den Hundsrücken, hübner's Staats-Zeitungs und
Conversations Lexicon , in voce.
