312 DE COCK GESCHORST
schrijven van het bewuste vlugschrift, die hebben geleid tot de schorsing, en ééne „aan het bedienen van den Christelijken Doop aan kinderen uit andere gemeenten en het geven van privaat Godsdienstig onderwijs aan personen in andere gemeenten woonachtig, waardoor hij den kring zijner bediening te buiten gaat; en alzoo wanorde en verwarring verwekt.”
Alzoo : de zitting onvoltallig; de behandeling van het feit dat De Cock het boekje tegen de twee predikanten geschreven had waardeloos; het doopen nergens reglementair verboden ; derhalve het besluit tot schorsing in driedubbelen zin onwettig, en de wijze waarop het classikaal bestuur tot het vonnis kwam door en door onoprecht en onwaarachtig, ja zelfs in enkele overwegingen stumperachtig. Men denke zich het geval toch goed in: gedaagd is een predikant die geen vrijmoedigheid had den doop te weigeren aan ouders die bezwaar hadden hun kinderen in eigen gemeente door den predikant te laten doopen, vermits ze achtten dat deze niet de waarachtige en volkomene leer der zaligheid verkondigde. Dezen konden de doopvragen niet in oprechtheid bevestigend beantwoorden ! En verder: het zwaarste vergrijp werd zijn verdediging van de ware gereformeerde leer en van de ware gereformeerden, die hij fel achtte bestreden te zijn geworden; en nu luidt onder de vele overwegingen op grond waarvan hij werd geschorst eene aldus: „dat zelfs volgens bestaande formulieren, alle diegene strafbaar zijn, die tweedragt, secten en muiterijen in kerken en wereldlijke Regeeringen begeeren aan te regten”. Deze overweging noem ik stumperachtig, dan neen, zij wijst op onbeschaamdheid. De aanhaling toch is uit het formulier voor de bediening van het heilig Avondmaal. De verdediger van de gereformeerde leer in de belijdenisschriften als in die der liturgie, veroordeeld met verwijzing naar een uitspraak der litur- gische geschriften !
Zoo begon de berechting van de procedure De Cock. De voortgang daarvan zou niet minder scheef gaan.
