Pagina:De Groote Schouburgh Der Nederlantsche Konstschilders En Schilderessen 1718 vol 1.djvu/48

Deze pagina is proefgelezen
22
Schouburgh der

aan volgende, binnen welken tuſſchentyd zyn moeder (die in het doodvonnis genoemt word Marytje, Jan de Gorters Dochter, Weduw van Joris de Coman en Moeder van David Joriſz.) om dat zy herdoopt was, binnen ’t Klooſter van de Cellebroers te Delf wierd onthooft, en ook daar begraven.
Wanneer hy zich dan langer, uit vreeze van aangegrepen te worden, en in banden te geraken, in de Nederlanden niet dorſt vertrouwen, is hy in’t Jaar 1544 met zyn Huisgezin naar Bazel vertrokken, en na dat hy daar elf jaren gewoont had, op den 26 van Oegſtmaand 1556 geſtorven, en in de Parochie- of Hooftkerk, (zyn naam verandert hebbende in Jan van Broek om niet agterhaald te worden) begraven.[1]
Heden worden noch van zyne Teekeningen by de Liefhebbers t’zyner gedachteniſſe bewaard. De Konſtliefdige Jakob Moelaart te Dordrecht heeft ’er vier ſtuks die van zyn eigen hand geteekend zyn, te weten: de Vinding van Mozes. De verbeelding van ’t Lant van belofte: Daar Petrus de ſleutels ontfangt. En de verbeelding van den Hoofdman over Honderd. Deze met de pen omgetrokken en met het penceel geſchaduwt, zwemen naar de handeling van Lucas van Leyden.
Zyn beeltenis kan men zien in de Plaat A. nevens die van Erasmus, waar onder aan de byvoegzelen der Konſtgereetſchappen zich een masker omwoelt van een ſlang (’t geen ten Zinnebeeld van zyn levenswyze ſtrekt) doet zien.

Volgt in order van tyd
KORNELIS ANTONISZE geboren tot Amſterdam. Van zyn penceel werk ziet men

op
  1. Zie hier van breeder in de Beſchryving van Delf pag. 763.