 N°. 33 1868. Zondags-Lektuur voor het Katholieke Nederlandsche Volk
| ||
| UITGEGEVEN DOOR De Administratie van de Katholieke Illustratie St. Jorisstraat. - 's Hertogenbosch. Bij HENRI BOGAERTS, opvolger van P.N. VERHOEVEN Drukker en Boekhandelaar van Z.H. Paus Pius IX. |
ONDER REDACTIE VAN H.A. BANNING en J.W. THOMSON, MET MEDEWERKING VAN Aug. SNIEDERS Jr., Dr. J. Ren. SNIEDERS, den ouden en jongen VALENTIJN en meer andere Katholieke Letterkundigen. |
Elk Vel van 8 pag. kl. fol. kost slechts 6½ Cents. Men teekent in voor een geheelen jaargang bij alle Boekhandelaren en bij de Administratie. |
| INHOUD: De kerk van het H. Graf te Jerusalem. ― Eene bijdrage tot de kennis van de voornaamste viervoetige zoogdieren in de Provincie Noordbrabant. ― De H. Maria Magdalena. ― Onze Lieve Vrouw van Frankrijk te Puy. ― Achttien eeuwen. — Geschiedkundige verhalen voor het Katholieke volk van Nederland. — 1. De laatste dagen van Jerusalem. — Allerlei. | ||
De kerk van het H. Graf te Jerusalem.
Jerusalem…… de hoofdstad van het Heilige Land, de grond, betreden door de patriarchen, propheten, apostelen ja, door Gods Éénigen Zoon zelven! Welke Katholiek zou niet het geluk willen hebben te mogen nederknielen op de plaats zelve, waar het kruis des Verlossers geplant werd, op dien door Zijn kostbaar bloed besproeiden grond, bidden in de geheimnisvolle grot, die getuige was van de vernedering en de verheerlijking van den Godmensch, het slagtoffer en den overwinnaar des doods. Jerusalem was het wachtwoord van de heldenscharen uit het gouden tijdperk der middeleeuwen,
die naar Palestina togen om uit de Heilige Stad Mahomeds logenstandaard te verwijderen. Jerusalem, het Heilig Graf des Verlossers, was altijd het doel van de lange en vermoeijende togten van pelgrims uit alle oorden der wereld. Jerusalem……, ook het godsdienstig gevoel van onze lezers wordt door dat woord opgewekt, en moedigt ons aan eene beknopte beschrijving te geven van de Kerk van het H. Graf, de heiligste plaats der wereld.
De vijanden van de Katholieke Kerk hebben hun gewoon stelsel van ontkenning ook op deze eerbiedwaardige gedenkteekenen van het Christengeloof willen toepassen. Maar de Voorzienigheid heeft gewild, tot troost der geloovigen, dat dc duistere onderaardsche gangen der katakomben van Rome getrouw de onuitwischbare sporen van de leerstellingen en gebruiken der opkomende Kerk zouden bewaren tot beschaming van iederen loochenaar, en dat de overleveringen van Palestina door bewijsgronden gesteund zouden worden, krachtiger en talrijker dan die van elk ander historisch feit der wereld.
Zuidelijke gevel van de kerk van het H. Graf te Jerusalem.
Van 's Heeren Hemelvaart tot op dit oogenblik is Jerusalem nooit zonder Christenen geweest. Toen Titus zich van de stad meester maakte en den tempel verwoestte, trokken de geloovigen onder de hoede van hun bisschop over de Jordaan, om de vervulling van het prophetisch woord van hun goddelijken Meester af te wachten. Tot aan de regering van Adrianus, volgden dertig bisschoppen elkander op den zetel van Jerusalem; allen waren van Joodsche afkomst en kenden bijgevolg hun land ende gedenkteekenen, die er den roem van uitmaken. Het zou toch ongerijmd zijn aan te nemen dat mannen, die voor het geloof hun bloed vergoten, zich niet zouden bekommerd hebben om de oorden, waar nog de blijken en teekenen van 's Heeren wandel, lijden en dood aanwezig waren; dat zij zoo spoedig den weg van Golgotha en 's Heeren grafstede zouden vergeten hebben. Toen keizer Adrianus in 134, de Christenen van de H. Plaatsen wilde weren en heiligschennend Satans beelden, als die van Jupiter en Venus, deed oprigten, wees hij toen niet juist de plaatsen aan waar de onderscheidene episoden uit de droevige lijdensgeschiedenis voorvielen? Die afgodsbeelden vielen; Konstantijn en de H. Helena, zijne moeder, bouwden de gedenkteekenen, die nu eens verwoest, dan weder hersteld, uitgebreid en herbouwd, door een achttiental eeuwen tot ons zijn gekomen. De opwerping, dat Golgotha ten tijde van Christus buiten en thans in de stad is, wordt tegengesproken door de ontdekkingen van de oudheidkundigen, die de grondvesten van de oorspronkelijk muren der stad opgedolven hebben. De herhaalde malen verwoeste stad heeft eene wijziging in hare oorspronkelijke ligging ondergaan.
Het is hier de plaats met andere bewijsgronden aan te halen voor de echt-
