 |
DE R.-K. LANDBOUWHUISHOUDSCHOOL TE LIEROP:
een aardig kijkje in de bakkerij.
voorbeeld te geven. De theoretische lessen worden gesteund door en toegepast in practische oefeningen en werkzaamheden, die om de twee weken worden verwisseld, zoodat de leerlingen in vier groepen verdeeld zijn en wel: keuken, kamers en handwerk, wasch en strijken, en boerderij en tuin. Het leerplan omvat niet minder dan twaalf vakken en het meisje, dat de school met goed gevolg heeft afgewerkt, staat voor geen moeilijkheid meer in het theoretische en practische leven in het boerengezin en op het boerenerf.
Deze school is inderdaad een zegen voor den boerenstand in Nederland, want per slot van rekening is op de boerderij toch de boerin de ziel van het bedrijf.
 |
DE R.-K. LANDBOUWHUISHOUDSCHOOL TE LIEROP:
links: de energieke pastoor L. Offcrmans met zijn twee beste medewerkers; rechts: de leerlingen der R.-K. Landbouwhuishoudschool voor boerenmeisjes.
Na deze beknopte uiteenzetting over de Landbouwschool gaan wij, alvorens Licrop te verlaten, een oogenblik den lezer binnenleiden in het fraaie, naar moderne opvattingen gebouwde Godshuis van het dorpje.
Pas is, dank zij de ijvervolle bemoeiingen van pastoor Offermans, wien de luister van Gods huis het meest na aan het hart ligt, de laatste hand gelegd aan een smaakvolle en rijke polychromie van heel het inwendige.
De nieuwe kerk, met sierlijken hoogen koepel en ranke torens, werd van 1890 tot 1892 onder pastoor M. v. Dongen, door den architect Weber uit Roermond gebouwd en op 19 Juli 1895 door Mgr. van de Ven geconsacreerd.
Wie Lierop nadert en de kerk daar vóór zich ziet oprijzen in de verte, zou wanen een stad binnen te treden.
 |
TE LIEROP:
de eerste kruiswegstatie in de parochiekerk. (Zie bijschrift.)
Treedt gij thans, na de voltooiing der polychromie, de kerk binnen, dan wordt gij getroffen door het in zijn hoewel sobere schakeering toch zoo rijke spel van kleur en lijn, dat door het getemperde licht der fraaie gebrandschilderde ramen in een liefelijke harmonie van zachte, aangename tinten samenvloeiend, het oog bekoort, het schoonheidsgevoel streelt en de godsdienstige stemming verhoogt.
Het hoogkoor prijkt met een allerschoonst wit marmeren altaar in den vorm vaneen relikwieschrijn, terwijl twee albasten groepen voorafbeeldingen voorstellen van het Offer der Nieuwe Wet inde offeranden van Abraham en Melchisedech. Granieten treden, met fraaie loopers belegd, leiden naar het hoogkoor.
Het is niet mogelijk in het bestek van dit artikel in bijzonderheden af te dalen omtrent de talrijke beelden en voorstellingen, die heel het kerkgebouw in zoo rijke verscheidenheid en toch zoo harmonieus elkaar voltooiend vullen.
Twee pakkende voorstellingen van flinke afmetingen sieren de wanden aan Evangelie- en Epistelzijde in het priesterkoor. Het eerste stelt Jezus voor, wijzend op een knaapje en vermanend: „Indien gij niet wordt zooals de kleinen, zult gij het Rijk der hemelen niet ingaan.” Het tweede geeft ons Pius X te zien, de H. Communie uitdeelend aan de kinderen, met als onderschrift de woorden: „De kinderen moeten van hunne prilste jaren aan Jezus verknocht zijn.” Beide voorstellingen zijn zeer aantrekkelijk van karakter en uitvoering. Zeer mooi werk van den
