om weder de plaats in te nemen, die het eenmaal had, en waarop het wegen zijn superieure eigenschappen nog steeds recht heeft.
Na de verschijning van het Volapük was het voor een ieder duidelijk geworden, op welke eenvoudige wijzen een kunsttaal gevormd kan worden. Het is dan ook niet te verwonderen dat na Schleyer's Volapük velen zich geroepen voelden om ook hulptalen uit te denken. Geleidelijk zijn na 1879 meer dan 200 nieuwe ontwerpen en stelsels van wereldtalen uitgewerkt en verschenen. Ter illustreering mogen de volgende hier genoemd worden.
Weltsprache, A. Volk und R. Fuchs (1883); Pasilingua, P. Steiner (1885); Nal Bina, S. Verheggen (1886); La langue naturelle, E. Maldant (1887); Visona, Dr. Sivartka (1887); L'ixesoire, P. Brouchot (1887); Esperanto, Dr. L. L. Zamenhof (1887); Weltsprache, Eichhorn (1887); Bopal, St. de Max (1887); Kosmos, E. Lauda (1888); El Mundolinco, J. Braakman (1888); World-English, Melville Bell (1888); Tutonic, E. Mallée (1888); Hellénique, A. Boltz (1888); La Central dialect, A. Nilson (1888); Lingua, G. J. Henderson (1888); Mundolingue, eine Compromiss-Sprache, J. Lott (1888); Veltspik, K. Lentze (1888); Spelin, G. Bauer (1889); Myrana, J. Stempfl (1889); Nov Latin, D. Rosa (1890); Lengua catholica, Dr. A. Lipstay (1890); Balta, E. Dormoy (1893); Idiom neutral, W. Rosenberger (1893-1898); Dil, A. Fieweger (1893); Universala, E. Heintzeler (1893); Parla, C. Rietmann (1894); Communia, J. Stempfl (1894); Novilatiin, Dr. E. Beermann (1895); Veltparl, W. Von Arnim (1896); Esperanto II, Dr. L. L. Zamenhof (1894); Dilpok, Abbé Marchand (1898); Bolak, la Langue Bleue, L. Bollack (1899); Spokil, Dr. A. Nicolas (1900); Die Zahlensprache, F. Hilbe (1901); Tal, A. Hoessrich (1903); Interlingua, Latino sine flexione, G.
