voeren. Nog sneller brengen de telegraaf, de telefoon, de radio de volkeren met elkaar in contact. Bij herhalling worden internationale congressen, bijeenkomsten, tentoonstellingen gehouden, waarbij men veeltijds van tolken moet gebruik maken. Bij dergelijke omstandigheden verkeeren wij, Hollanders, nog in een gunstigen toestand, daar wij door de ligging van ons land tusschen de groote rijken Duitschland, Engeland en Frankrijk op school reeds met de talen dier landen, als de wereldtalen, kennis hebben moeten maken, zoodat de doorsnee Hollander die talen meer of minder vlot kan spreken en verstaan. Van de meeste andere volkeren kan dit echter niet gezegd worden.
De eenige belemmering in dit zoo intens geworden verkeer is de veelheid der talen; zij zou echter met één slag opgeheven zijn, als wij zoowel in de mondeling als het schriftelijk verkeer over één internationaal gemeenschapsmiddel konden beschikken. Een gemakkelijk aan te leeren, algemeen aangenomen wereldtaal is dan ook in den tegenwoordigen tijd een noodzakelijke behoeft geworden.
Maar kan een zoodanige taal gemaakt worden? zal men vragen. Welnu, dit is geen vraag meer. Dit probleem is reeds schitterend opgelost.
In dit verband wil ik hier wijzen op verschillende zaken, die reeds algemeen bekend of internationaal geregeld zijn. Ik denk hierbij aan het notenschrift, de latijnsche letterteekens, de Arabische cijfers en de wiskundige formules, de Morseteekens in de telegrafie, de vlag- en lichtsignalen met de internationale sein- en codeboeken, enz.
Zoo hebben wij voor het onderling verkeer der volkeren naast de bestaande nationale talen óók en internationaal hulpmiddel, een wereldtaal, noodig. Het spreekt van zelf,
