de geloovigen toe—"planten wij de Roode Vaan"!
Zoolang hoofdzakelijk in dien trant te werk werd gegaan, kon een schrobbeering nu en dan in de "Blijde Wereld" toegediend, onze eigen blijdschap niet verminderen. Voor een goede zaak, wisten we, moet men iets over hebben: en wie onder de nooit zeer harde banden van die redaktie somtijds als de zondebok van het atheïsme dienst moest doen, kon zich troosten met de gedachte dat naarmate hij klappen kreeg, de gehechtheid van zijn bestraffer aan het geloof des te treffender moest uitkomen tegenover de godsdienstige arbeiders.
Maar hierbij, weet men, is het niet gebleven. Gebruik makende van een recht dat niemand hun zal mogen betwisten, verwisselden sedert eenigen tijd vele religieus-socialisten van houding. Zeiden zij vroeger tot de geloovige proletariërs: wordt socialist—thans zeggen zij tot de socialisten: wordt geloovig.... De stroom waaraan gij weleer misschien uw naar idealisme dorstend hart hebt gelaafd, die stroom verdroogt in zijn beddingen. Maar gelukkig zijn wij er ook nog, en als een andere Mozes op het rotsgesteente slaande, doen wij nieuwe bronnen voor u vloeien, wateren ditmaal zonder den grondigen bijsmaak van materialisme, de klare en levenwekkende wateren van het moderne, verlichte Protestantisme.... Vereenigd blijven ook voor ons de oude symbolen, doch de stichting willen wij vernieuwen: onze en uwe leuze zij voortaan: boven de Roode Vaan het Kruis!
Over de oorzaken van de aangeduide verandering te spreken, daartoe ontbreekt in dit artikel de plaats. Maar reeds wenschen we over de mogelijke gevolgen een paar woorden te zeggen. Gelijk de religieuze partijgenooten het voeren van een stelselmatige, afzonderlijke en georganiseerde aktie voor hun levensbeschouwing beseffen als een behoefte en beschouwen als een recht, zoo ook kunnen anderen zich geroepen en gerechtigd voelen naar dat voorbeeld op te komen voor de hunne. En om deze twee redenen gelooven we dat die vraag overweging verdient. Welke wereldbeschouwing in een partij van socialistische arbeiders de overhand zal behouden, is voor ons
