zichten sedert eenigen tijd zeer opgemerkt waren geworden, maar die in deze jaren nog niet de eigenlijke socialistische beginselen vertegenwoordigde, had bovendien evenals Van Eeden, reeds vrijwillig afstand gedaan. Mijn positie was dus niet alleen, zooals Verwey zeide, zuiverder, maar zij bracht ook, als die van een buiten den N. Gids niet op die wijs vertegenwoordigde richting, grootere aansprakelijkheid mee.
IV
EEN TWEEDE POGING INGESTELD
Een half jaar later, toen de gevolgen van het gebeurde niet meer door iemand konden worden betwijfeld, en de zaken van den N.G. een voor alle vrienden van het tijdschrift diep beschamend aanzien hadden verkregen, een half jaar later hervatte ik mijn poging—ditmaal niet alleen gesteund maar aangespoord door mijn vriend Verwey. Het verschil bij vroeger was dat zij nu in onzen kring algemeene instemming en medewerking vond; alleen de veranderde houding van een der oude redakteuren deed de thans vereenigde poging mislukken.
Over het begin van dit tweede optreden noteerde ik in mijn boven genoemde uiteenzetting:
„Einde April ontving ik bezoek van den heer Verwey, die toen den tijd gekomen achtte. Wij begaven ons naar den heer Versluys, den uitgever-
