EERSTE HOOFDSTUK
BUSKEN HUET EN DE TACHTIGERS
I
Moest de schrijver dezer herinneringen zich van het toonen van enkele voor hem kostbare relieken laten terughouden door de bedenking, dat hij kon schijnen daarmee zijn eigen lof te willen verkondigen?
Het toeval heeft nu eenmaal beslist, dat hij, ofschoon volstrekt niet op een der eerste plaatsen, betrokken is geweest bij een litteraire beweging die haar tegenstanders spoedig tot zwijgen bracht en op haar terrein weldra de wet stelde. Iets van dien voorspoed door zijn vrienden van den Nieuwe Gids-kring verdiend, vindt men in het oordeel van sommige tijdgenooten over zijn bijdragen terug, en dit is de reden dat de vermelding van een bescheiden deel in het gemeenschappelijk streven den indruk kan maken van een onbescheiden poging.
Alleen uit dit oogpunt behoeft de publikatie van de hier volgende dokumenten over het begin van deze beweging eenige verontschuldiging. Zij sluit zich aan bij de groote verzameling van Huets brieven aan Potgieter, nu twee jaar geleden door prof. Albert Verwey bij Tjeenk Willink uitgegeven, en vervolgt de meedeeling van de korrespondentie van mevrouw Huet met Potgieters zuster, onlangs door Dr. Berg bezorgd in den Nieuwe Gids.
