zouen zoeken in de rijke kleuren van bloed en etter.«
»In des Duivels handen zijn zij, want zij hebben de liefde verlaten, de éénige sterkte des levens.«
»Het weten dier weters is naakte ellende, dorre vodden om een stinkend skelet.«
»En het schoon dier schoonen is de pracht van een gorgonenhoofd. Het krinkelt om zijn slapen in blauw en goud en vuur. Maar het is de versteenende dood.«
Een oud woord, welks groote waarheid nu gevonden. De heerlijkheid der hoogste contemplatie, — Gods aleenig recht, maar ons arme menschen een verlokking des Duivels.
Sterk is in den strijd der neigingen de weetbegeerte, en de zucht naar ’t zuiver schoon der zinnen. Maar sterker moet de zucht naar ’t schoon des levens zijn, en zeker gaat te gronde die in dien strijd der liefde niet de zege geeft.
Om dit zeggen zullen wij velen haten. Ja de sterksten en edelsten zullen mij zóó haten. Want deze, om hunne kracht, willen den deemoed niet. En de zwakken en eenvoudigen zijn der liefde trouwer.
Maar ik zal rustig dulden en ben niet vervaard.
