Deze pagina is proefgelezen
BLADERVAL.
De boomen strooien weêr den weg
met wakke winterblâren,
die, vol gevangen morgendauw,
te gronde nedervaren.
met wakke winterblâren,
die, vol gevangen morgendauw,
te gronde nedervaren.
Ze wentlen, zoo de wouters doen,
die weg en weder draaien,
van de eene blomme op de andere, in
het heetste zonnelaaien.
die weg en weder draaien,
van de eene blomme op de andere, in
het heetste zonnelaaien.
Geen zonne nu, geen vlindervlucht,
geen blommen meer, die blinken;
maar blâren, die, verwelkerd, uit
de hooge boomen zinken.
geen blommen meer, die blinken;
maar blâren, die, verwelkerd, uit
de hooge boomen zinken.
Maar blâren die, al stemmeloos,
in ‘t gers en in de biezen,
in ‘t diepe van den wagenslag
hun stille grafsteê kiezen.
in ‘t gers en in de biezen,
in ‘t diepe van den wagenslag
hun stille grafsteê kiezen.