Deze pagina is proefgelezen
BIGNOMIA CATALPA. L.
‘t Heeft fel gezomerzijpt, en, water gieten,
onthier een amerij, deed ‘t immer aan;
nu zijn de scherpgepinde zonnesprieten,
na lang geweld, de wolken doorgegaan:
‘t geluchte is los, in tween zijn al de banden,
die lijndoek om geheel den hemel spanden.
onthier een amerij, deed ‘t immer aan;
nu zijn de scherpgepinde zonnesprieten,
na lang geweld, de wolken doorgegaan:
‘t geluchte is los, in tween zijn al de banden,
die lijndoek om geheel den hemel spanden.
Hoe helder blinkt het blanke wiel, dat even
onzichtbaar, zichtbaar nu, en bloot, alom
geworden, geuten giet van licht en leven
in ‘t blauwe van den blauwen hemelkom!
‘t Slaan bliksems in de lucht, en louter sprangen
van reinboogverwe omtrent de boomen hangen.
onzichtbaar, zichtbaar nu, en bloot, alom
geworden, geuten giet van licht en leven
in ‘t blauwe van den blauwen hemelkom!
‘t Slaan bliksems in de lucht, en louter sprangen
van reinboogverwe omtrent de boomen hangen.
De wind is opgestaan; hij schudt de blâren
dat ‘t perels overal aan ‘t leken gaat;
in ‘t groen catalpaloof hij, heengevaren,
de schaduwe en de takken openslaat
daaronder ik nu zitte en asem hale,
nu zuchte, in de al te heete zonnestrale.
dat ‘t perels overal aan ‘t leken gaat;
in ‘t groen catalpaloof hij, heengevaren,
de schaduwe en de takken openslaat
daaronder ik nu zitte en asem hale,
nu zuchte, in de al te heete zonnestrale.