Pagina:Gezelle, Tijdkrans I en II (5e druk, geen datum).pdf/284

Deze pagina is proefgelezen
    Komt weêr, komt weêr,
  o zonnenkracht, o zomer;
  o wakkere wederkomer,
die voor geen' winter vreeze en draagt,
maar bloeiend hem het land uitjaagt!

    Dan zal 't, dan zal 't,
  dan zal 't weêr al herleven,
  en blad en blommen geven
aan jong en oud, dat 's levens recht
den winter en de dood ontvecht.

    't Is waar, eer 't jaar
  omwentelt, eer de hoven
  weêr blom en blad beloven,
hoe menigeen zal, binnendien
gestorven, blad noch blom meer zien!

    Toch eens, toch eens
  zal 's winters banden breken,
  zal 's grafkuils tanden breken
de Wijgand, die uw' veegen schoot
hemzelven roofde, o wreede dood!



 
 

'T IS STILLE


't Is stille. Rustig ligt
en slaapt het altemaal,
dat leute en leven was,
dat locht- en vogeltaal.
Geen windeken en waakt:
november houdt den staf,
en stelpt dat wekken mocht