Pagina:Gezelle, Tijdkrans I en II (5e druk, geen datum).pdf/44

Deze pagina is proefgelezen


Vriend zijt gij van 't licht, zoo 'k meene;
en, is 't licht een groot gemak,
die 't ontsteekt verdient een kleene,
— waar' 't een groote! — fooie in 't zak.

Wilt gij met mijn' dicht vereerd zijn:
'k wensche u, 't nieuwjaar; en, als gij
eens den hoek zult omgekeerd zijn,
't eeuwig licht! — En peist op mij!


Bij een jaarhoop weêr al eentjen,
  één dag oud:
ach, het nieuwgeboren kleentjen,
  't heeft zoo koud!

Wie zal 't kind nu papken geven,
  of de borst?
bei zijn' ouders zijn versteven
  van den vorst!

God alleen zal 't helpen moeten:
  ik toch niet,
die hier kom u jaarlijks groeten,
  zoo gij ziet.

Geeft mij vette of magere junste,
  u en mij
zal die oude nieuwjaarkunste
  maken blij.