Deze pagina is proefgelezen
De zonne vaart, beneden
die duizendverwigheden,
mildmondig lachend voort,
en wint den hemelboord.
die duizendverwigheden,
mildmondig lachend voort,
en wint den hemelboord.
Ze plonst eensnijgens [1] nader,
en laat in 't wolkgeveder
heur zusterlicht, de maan,
twee scherpe tanden slaan.
en laat in 't wolkgeveder
heur zusterlicht, de maan,
twee scherpe tanden slaan.
't Is koud, de winden bijten:
't is koud, de sterren splijten
den helderen hemeltrans:
't is nacht en winter thans.
't is koud, de sterren splijten
den helderen hemeltrans:
't is nacht en winter thans.
KORTRIJK, 5 Jan.
1891.
VOL NAALDEN
Vol naalden vliegt de lucht,
vol priemend ijsgekertel,
dat glinstert in de zon,
en, met den asemtocht
gezwolgen, kilt en kerft
de kele en 't haargespertel,
dat in de neuze temt
den toevoer van de locht.
vol priemend ijsgekertel,
dat glinstert in de zon,
en, met den asemtocht
gezwolgen, kilt en kerft
de kele en 't haargespertel,
dat in de neuze temt
den toevoer van de locht.
't Is bijtend koud. Een spree
van witheid, ongemeten,
't zij waar ge uwe oogen vlucht,
ligt overal gespreid;
van witheid, ongemeten,
't zij waar ge uwe oogen vlucht,
ligt overal gespreid;
- ↑ Subito.
