36
De rups bezet met 65 spitse, vertakte, gele doornen, in 6 rijen over alle ringen (met uitzondering van den kop) verdeeld—uw vlinder weerloos, geen spoor van doornen met weerhaken; in plaats daarvan lange, zijdeachtige, zwarte haren. Uw rups voorzien van een paar geduchte kaken, die altijd door vreten en nog eens vreten van brandnetelbladeren—uw vlinder, met een lange, dunne roltong, honig zuigend uit een kleurige en geurige bloem. Uw rups loom en vadsig uw vlinder geheel leven en beweging. De rups eenzaam en verscholen, het daglicht schuwend—een vlinder, die alleen kan leven van en in zonneschijn.
Uw rups heeft 8 paar pooten; en wat voor pooten! en hoe verschillend! 3 paar niets dan kromme haken, op de 2de, 3de en 4de ring, 4 paar op de 7de tot 10de (eigenlijk holle zuignapjes) en nog 1 paar op de laatste ring of staart, nog vreemder gevormd, en naschuivers genoemd. Zoek die 16 pooten in 3 soorten bij uw vlinder; wat vindt ge? Aan de borst 4 gelede insectenpooten, gewoon bestaande uit: dij, scheen en voet, bovendien een paar schuiertjes voor het openen der bloemen, om ruim baan te maken voor de zuiger of tong; en in plaats van de ontbrekende pooten een paar vleugels, schitterend van vuur en licht.
Uw rups veracht en vertrapt, waar het mogelijk is – uw vlinder een sieraad der schepping en lust voor de oogen, een fladderende bloem. Kan er een volmaakter tegenstelling zijn? 't Is een totale metamorphose; een wonder dat, als we willen, voor onze oogen geschiedt; en daardoor wordt het toch zeker niet minder wonderlijk? Geen mensch, hoe geleerd ook, die u kan zeggen, hoe het daarbinnen in de rups en de pop eigenlijk toegaat.
Waarlijk, de wonderen zijnde wereld niet uit, voor hem die in de natuur rondziet.
