93
En er bestaat geen middel tot beslechting van dezen strijd dan de oorlog.
Wel zoekt de Bourgeoisie, en met haar de Reformisten, de Sociaal-Patriotten, en de Pseudo-Marxisten naar oplossingen, maar deze oplossingen hebben geen kracht, en dienen slechts om het Proletariaat der Wereld te verblinden, en in knechtschap te houden. Noch Verplicht Scheidsgerecht, noch de Wereldbond der Volken en de Wereldvrede, noch het Zelfbeschikkingsrecht der Volken, noch de Democratie, noch al de kleine middelen die aangegeven worden, kunnen het Kapitalisme redden uit den innerlijken tweestrijd waarin het geraakt is. Uit de geweldige massa meerwaarde die het opstapelt, uit den drang naar expansie die daarvan het gevolg is, uit de veroveringen die het maken moet, uit de oorlogen waarin het daardoor komt, uit de zelfvernietiging die daarvan het gevolg is.
Geweldige opstapeling van meerwaarde, zelfvernietiging van deze meerwaarde en van haar bronnen, levende en doode, dat is het onoplosbare conflict waarin het Kapitaal gekomen is.
Het Wezen van het Kapitalisme, Oneindige Meerwaarde-ophooping en Strijd om Expansie, is met zichzelf in een onoplosbaren strijd geraakt.
De Proletariërs kunnen dezen strijd, deze oorlogen niet verdragen. Zij moeten opstaan om aan de vreeselijke onderdrukking en moord te ontkomen.
En zij kunnen aan het Imperialisme slechts ontkomen, als zij het Kapitalisme vernietigen.
Dus hun opstand, hun strijd, is de Revolutie tegen het Wereldkapitalisme, de Sociale Revolutie van het Proletariaat, de Wereldrevolutie.
III.
En deze Revolutie is mogelijk, is uitvoerbaar wegens deze oorzaken:
Het Kapitalisme is rijp voor het Socialisme.
De oorlog heeft den grondslag voor het Socialisme gelegd.
Het Kapitalisme moet zelf tot het Socialisme overgaan, tot het Staatssocialisme weliswaar.
Dus het Proletariaat handelt in de richting der ontwikkeling der Maatschappij, wanneer het het Socialisme sticht.
En de materieele en psychische gevolgen zijn voor het
