der Wereld, verbonden zijn met, d.w.z. onderworpen zijn
Asquith enz. Dit is het doel hunner redevoeringen. Daardoor alleen, door dit bedrog alleen, konden zij den oorlog doen ontstaan, en kunnen zij hem verder voeren. Hierop alleen steunen zij. En daaraan doen deze Socialisten mee.
Maar de waarheid is, dat beide Imperialisme even gevaarlijk zijn voor het Proletariaat, en dat zij beide slechts door een vereenigd Wereld-Proletariaat kunnen worden overwonnen.
De zaak staat in werkelijkheid zoo: Evenals in de binnenlandsche politiek de heerschende klassen de arbeiders verdeelden door de leuzen Liberaal en Klerikaal, Conservatief en Democraat, enz. enz., leuzen die juist door het Imperialisme zijn opgelost, zoo verdeelen, maar nu in reusachtig veel grootere, in wereldgroote mate de Imperialisten de arbeiders internationaal in aanhangers van het eene of het andere Imperialisme.
Het Duitsche Imperialisme, als het brutalere, meer hondsche, door een aristocratie geleide, neemt de plaats in der conservatieven, der reactionairen.
Het Engelsch-Amerikaansche Imperialisme, als het sluwere, meer huichelachtige, door een democratie geleide, die van de liberalen.
In werkelijkheid zijn zij beide gelijk.
De groote Imperialisten, de keizers, de koningen, de presidenten, de leiders der Engelsche, Duitsche, en Amerikaansche banken, de ministers en politici weten wel wat zij doen. Zij weten wel, dat door deze splitsing, en door deze splitsing alleen, (want zoo machtig is het Proletariaat, dat het, wanneer het internationaal een was, het Imperialisme van alle staten, het Imperialisme in het algemeen, zou vernietigen), dat ze door deze splitsing van het Proletariaat in twee groepen, hun doel: de enorme, duurzame winst voor he. bankkapitaal en de onderwerping der wereld aan het bankkapitaal bereikent
Hiertegenover moet het Proletariaat zich vereenigen als een geheel tegen het geheele Imperialisme, tegen het Imperialisme in het algemeen. Dit kan echter slechts dan geschieden, als het Proletariaat inziet dat het Duitsche en het Engelsch-Amerikaansche, het internationale Imperialisme gelijkwaardig zijn; wanneer het niet, zooals vroeger de liberalen boven de clericalen, het eene Imperialisme, "het kleinere kwaad", boven het andere stelt, wanneer het niet tot bondgenoot van het eene wordt, wanneer niet, zooals een nationaal, nu een internationaal "Reformisme" ontstaat.
In de binnenlandsche politiek het liberalisme te stellen boven het conservatisme, of het clericalisme, is nationaal reformisme. In de internationale politiek het democratische Imperialisme te stellen boven het absolutistische, is internationaal reformisme.
Het wil zeggen, bij het Proletariaat de gedachte te wekken dat een deel van het Kapitalisme, het democratische, in staat is tot "hervormingen", tot oplossing van vraagstukken, waartoe alleen het Socialisme in staat is.
Evenals hij, die in de nationale politiek liberaal boven klerikaal stelt, de Eenheid van het nationale proletariaat verhindert, zoo verhindert hij die het Engelsch-Amerikaansche Imperialisme stelt boven het Duitsche, de Eenheid van het internationale Proletariaat.
Het nationale en het internationale reformisme moeten beide tot op het uiterste bestreden en vernietigd worden.
De zaak waarop het voor het internationale Proletariaat aankomt, is juist in te zien, dat beide Imperialismen gelijk zijn, even verderfelijk in hun doel en gevolgen, zich te vereenigen door dat inzicht, en dan beide te vernietigen.
