20
De ontwikkeling van het Kapitalisme is tot den hoogsten trap gestegen. Er zijn slechts weinige strijdenden over.
Het Kapitalisme nadert door strijd zijn einde.
Evenals uit den strijd der kleine middeneeuwsche steden de kleine middeneeuwsche staten ontstonden, – evenals uit den strijd dezer kleine staten de groote nationale staten, – zoo ontstaan uit den strijd der groote nationale staten de groepen, de allergrootste bonden, de twee Bonden van Volken.
In en door den strijd der middeneeuwsche steden ontstond de heerschappij der kleine burgers, in en door den strijd der nationale staten de heerschappij der groote bourgeoisie, in en door den strijd der Groepen der Volken de heerschappij der allergrootste Kapitalisten, der Monopolisten der Industrie, der Reederij, der Banken, der Trusts.
Maar evenals eens deze kleine burgers, deze bourgeoisie zich verhieven uit den strijd der vorsten, des adels en der geestelijkheid onder elkander, zoo verheft zich nu uit den strijd aller kapitalistische naties eene andere macht, het Proletariaat der Wereld, en verovert midden in den strijd dezer beide groepen, voor zich de Wereldheerschappij.
Terwijl de twee hoogste Machten der aarde, de twee groepen aller kapitalistische Naties om de Wereldheerschappij strijden, verheft zich het Proletariaat der Wereld en maakt zich meester van de wereld.
Op zijn hoogsten trap geklommen, opgebloeid tot Monopolie, in den strijd om het Monopolie der Aarde, sterft het Kapitaal en wordt afgelost door het Proletariaat.
In zijn hoogsten bloei, zijne laatste en hoogste, alle zijne krachten inspannend, zich ontwikkelend tot den hoogsten strijd om het Monopolie der Wereldheerschappij, stort het in zijn strijd, den strijd die zijn wezen was, ineen, en
wereldvrede nog veel onmogelijker. In de brochure: Het Imperialisme, de Wereldoorlog en de Sociaaldemocratie, hebben wij dit uiteengezet. Daar worden ook de ekonomische oorzaken, waarom wereldvrede en wereld-volkenbond onmogelijk zijn, zeer uitvoerig behandeld.
Als de Vereenigde Staten en Engeland zich in de toekomst van elkaar losmaakten, dan zou dit geen verschil maken in het beeld dat wij hier van het Wereld-Imperialisme geven. Want elk van deze beide staten zou dan toch voor zich de wereldheerschappij zoeken, en iedere nieuwe groepeering, iedere nieuwe bond, bijv. met Duitschland of Japan, zou dat eveneens doen.
