69
van haar geslacht inhouden, staat de burger-feministe nog in de rijen der reactie, wijl haar klassebewustzijn, sterker dan alles, haar streven bepaalt. De proletarische beweging, die bekampt het éénige wat haar verdrukt, blijft zij verre staan, aldus onbewust vertragend de historische ure harer bevrijding. Het is alleen de vrouw in de geheel bezitlooze klassen, bij wie èn klasse-gevoel èn sexe-fierheid in onzen tijd ééne richting kunnen volgen. Van haar zal dus eenmaal een groote kracht kunnen uitgaan, terwijl de vrouw uit de heerschende klassen, het spoor meer en meer bijster wordend, ten slotte elk politiek wapen haar geschonken zal bezigen, om vóór het behoud van het economisch recht van den sterkste of het persoonlijk bezit en dus tegen zichzelve te strijden.
Het lid van een door de economische werkingen eeuwen lang bevoorrechte en omhoog gebeurde klasse kan niet begrijpen, voelen en denken als het lid van een door de economische werkingen eeuwenlang benadeelde en onderdrukte klasse. Hoe zou de kat zich kunnen verplaatsen in het bewustzijn van de muis, de spin in dat van de vlieg? Hoe zou de bourgeois-kapitalist zich kunnen verplaatsen in het bewustzijn van den proletariër-loonslaaf? Evenmin kan natuurlijk het omgekeerde geschieden.
Tegenover den fellen strijd, gegrond op dat zoo verschillend bewustzijn onder de groepen, den fellen strijd gegrond op de onwrikbare overtuiging der opkomenden van hun toekomstige zegepraal, vormt de hardnekkige tegenstand der ondergaanden—gegrond
