Pagina:Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants Cesare Ripa 1644.djvu/116

Deze pagina is proefgelezen
94
94
Doodſlag, Manſlacht. Homicidio.Doolinge, &c.

van de Poëten, die ’t berooven van ’t licht voor de dood nemen, gelijck Virgilius en Lucretius mede verhaelen. Want gelijck de ſlaep een korte dood is, alſoo is de Dood een lange ſlaep, en dickwijls wort in de H. Schrifture, de ſlaep voor den Dood genomen.

Dood.

MEn ſoude de Dood konnen afmaelen met een bloot ſwaert in de hand, als dreygende, en in de ander hand een viervlamme, uytdruckende, dat de dood het ſterflijcke van ’t onſterflijcke wegh neemt, en mette viervlamme ſoo vernieltſe alle gevoelijcke machten, weghnemende de kracht van de ſinnen, verteerende het lichaem tot ſtof en aſſche.

Homicidio. Doodſlagh, Manſlacht.

EEn lelijck gewapent Man met een roode Mantel, die voor een Helmet een Tygers hoofd heeft, weſende bleeck, houdende mette ſlincker hand eens Menſchen hoofd, dat van den romp is afgehouwen, hebbende in den rechter hand een bloot en bloedigh ſwaerd.
De Doodſlagh wort op het allerlelijxt afgemaelt, want zy is niet alleen afgryſelijck by den Menſchen, maer dat meer is, zy is ſchricklijck voor God, diewelcke onder andere wetten den doodſlagh heeft verboden, als de alderſchaedlijxte ſaecke die hem op ’t hooghſte mishaeghde, willende dat deſe oock van den altaer ſoude werden geweert, Exodus xxi.
Gewapent wort hy gemaelt, om dat de Doodſlagh den Menſche tot weerwraecke verweckt, en daerom moet ſich de Doodſlager wapenen.
De Tyger bediet de wreetheyt en felheyt, die den Menſch totten Doodſlagh prickelt en aenhitſt.
De bleeckheyt is een werckinge van de gramſchap, die den Doodſlagh by blijft: als mede de Vreeſe die hem roept tot berou en leetweſen. Daerom wort in Geneſi geſeyt, wanneer als Cain ſijnen broeder hadde dood geſlagen, ſoo vluchtede hy, vreeſende de ſtraffe van de rechtvaerdigheyt Godes.

Errore. Doolinge, Miſverſtand.

EEn Man als een Wandelaer, hebbende de oogen verbonden, taſtende met ſijnen ſtock nae den wegh, om dat hy ſoude ſeecker gaen, want de doolinge gaet gemeenlijck by de onwetentheyt.
De doolinge nae de meeninge der Stoiken is van den wegh afſlaen, en van den rechten ſtreeck af wijcken, gelijck niet te doolen, is op den rechten wegh wandelen, ſonder van d’een of van d’ander ſyde, daer van af te treden, alſoo dat alle de wercken onſes lichaems en verſtands konnen geſeyt worden een pelgrimagie of reyſe te zijn, nae de welcke, ſoo wy niet ſtruyckelen, totte geluckſaligheyt verhopen te geraecken.
Dit vertoont ons Chriſtus onſe Heere, wiens wercken ons al te ſaemen tot onderwijſinge dienen, wanneer hy ſijne Diſcipulen als een Pelgrim verſcheen. En God beveelt aen ’t Volck Israel in Levitico, datſe niet van hem ſouden afwijcken, noch ter ſlincker noch ter rechter ſyde. Hierom behoort men de doolinge als een Pelgrim of Wandelaer af te maelen, om datter geen doolinge kan

weſen,