Zy deckt haer hoofd totte voeten met een Mantel, om te vertoonen dat het Gebed niet in ’t openbaer, maer in ’t verborgen moet geſchieden, nae de spreucke Christi: Als ghy bid, gaet in u ſlaepkaemer. De witte Mantel bediet, dat het Gebed, eenvoudigh, ſuyver, klaer en van gewicht en deftigheyt moet weſen, niet met een gemaeckte fraeyigheyt.
Het geſicht is ten Hemel gekeert, om dat dat ſelve een optreckinge des gemoeds is, gelijck oock het knielen eerbiedigheyt vertoont, en het Wieroockvat, het Gebed.
Dat zy een Hert in de ſlincker hand hout, druckt uyt, dat, indien het Hert niet bid, ſoo is ’t geklap van de tonge vergeefs. Want het is beter ſtille in ’t hert te bidden, ſonder geluyt te ſlaen, als alleen met woorden, ſonder aendacht des gemoeds.
De Haen worter ter ſyden geſtelt, als zijnde een beelt van de wackerheyt, om dat Chriſtus by Mathæum xxvi cap. ſeyt: Waeckt en bid, op dat ghy in geen verſoeckinge valt, gelijck oock Lucas xxi en elders meer geſeyt wort.
Oratione. Gebed.
_p_133_Oratione.jpg)
EEn oude Vrouwe van een nedrigh weſen in korte witte kleederen, knielende met ontſlagen armen, houdende in de rechter hand een roockend Wieroockvat, waer van de ketens, als Pater noſters, ſullen weſen, houdende ’t hoofd verheven, ſiende eenige glans.
In ’t wit wortſe gekleet, om datſe behoort, gelijck Ambroſius ſeght, ſuyver, eenvoudigh, klaer en blijcklijck te weſen.
Datſe met opgeſlagen armen geknielt is, vertoont de eerbiedigheyt die zy aen God den Heere behoort te hebben, en in ’t beſonder als zy in ’t Gebed is.
Het verheven aengeſicht dat een glans ſiet, vertoont, gelijck D. Thomas ſeyt, is een opheffinge des gemoeds, en een opweckinge van de genegentheyt, door de welcke de Menſch ſprekende, Gebeden tot God ſtort, openbaerende hem ſijne verborgentheden en ’t verlangen van ſijn herte.
Het roockende Wieroockvat is een beeld van ’t Gebed, want David ſeyt in den cxl Pſalm: Heere! mijn Gebed moet voor u geſtelt zijn, als een reuckoffer voor u geſichte.
De Paternoſters zijn als keetens van ’t Wieroockvat, om dat het Vader onſe het volmaecktſte Gebed is, dat Christus ons ſelve heeft leeren bidden, &c.
Oud wordſe gemaelt, om dat in dees Ouder meeſt wordt gebeden, vermits de reyſe uyt deſe Werreld, den Ouden aldernaeſt is.
Oratione. Gebed.
EEn Vrouwe in ’t groen gekleet en geknielt, de oogen ten Hemel opſlaende, uyt wiens mond een viervlamme komt, houdende de voorſte vinger van de ſlincker hand op de borſt, als of zy ’t Hert wilde vertoonen, ſlaende mette rechter hand voor een poorte die toegeſlooten is.
’t Gebed wort in ’t groen gemaelt, door de hope die zy heeft om de genade die God belooft te verkrijgen, en die inſonderheyt door onſe ootmoedigheyt verweckt wort, die door ’t knielen wort vertoont, ’t welck van ouds af geweeſt is een teycken van eere en onderwerpinge. Dies de Schrijver ſeyt, dat hy niet weet, of dit door eene natuyrlijcke inſtortinge geſchiedt, of om dat de vinder van deſe ceremonie geweeten, en daerom geſtelt heeft, dat de kinderkens terwijlen
